Prosisz mnie o rozmowę o wnętrzu

Opinie czytelników

Książka zawiera zbiór wierszy, które badają akt patrzenia i jego wpływ na świat, łącząc osobiste doświadczenia z abstrakcyjnymi koncepcjami. Porusza tematy macierzyństwa, przemocy i osobistych zmagań, rezonując z czytelnikami długo po przeczytaniu.

Gorąco polecam ze względu na jakość liryki, głębię emocjonalną i prowokujące do myślenia tematy. Czytelnicy doceniają wzajemne powiązania wierszy, zwłaszcza wierszy „Punctum” i sekwencji „Veronicas of a Matador”. Wielu z nich uważa tę pracę za piękną i trwałą.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać abstrakcyjną naturę wierszy za trudną do zaangażowania, ponieważ wymagają one uważnej kontemplacji, aby w pełni docenić warstwy znaczeniowe.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

You Ask Me to Talk about the Interior

Zawartość książki:

Poezja. YOU ASK ME TO TALK ABOUT THE INTERIOR wyłania się z ontologicznego szoku i podwójnego wiązania istnienia świata (a nie niczego w ogóle) i zamieszkiwania tego świata, który "zależy od przemocy".

Mimo to Carolina Ebeid pisze: "Chciałam / zrobić z ciebie coś / pięknego". Czerpiąc z wpływów takich jak pojęcie punctum Barthes'a (szczegół fotograficzny, który przeszywa widza) do repertuaru kręgów i obrotów, które veronicas wykonują z czerwoną peleryną, aby przyciągnąć byka, Ebeid bada poetykę, która jest jednocześnie zawiła i intymna.

Wiersze w tej książce poruszają się za pomocą metafor i poetyckich zwrotów, które ujawniają i ranią; obejmują terytoria od osobistej spowiedzi i diagnozy po katastrofy polityczne, takie jak wojna i wygnanie. Każdy wiersz w YOU ASK ME TO TALK ABOUT THE INTERIOR jest żarliwym zgłębianiem naszego najbardziej wewnętrznego ja, każdy wiersz w długo oczekiwanym pierwszym zbiorze Ebeida jest chwilową "alegorią dla duszy".