Ocena:
„Propaganda i imperium” Johna Mackenziego to szczegółowa eksploracja brytyjskiej propagandy imperialnej od lat 80. XIX wieku, podkreślająca wszechobecny wpływ różnych mediów na kształtowanie percepcji publicznej. Podczas gdy książka wyróżnia się opisowym badaniem historycznym, nie zapewnia kompleksowych wyjaśnień wpływu propagandy i stojących za nią motywacji.
Zalety:Mocna w opisach z dogłębnym badaniem historycznym; skutecznie pokazuje powszechną obecność imperialnej propagandy w wielu formach.
Wady:Brakuje dogłębnych wyjaśnień dotyczących motywacji i skutków propagandy; nie odnosi się do istotnych debat na temat publicznego zrozumienia i reakcji na imperializm.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Propaganda and Empire: The Manipulation of British Public Opinion, 1880-1960
Mówi się, że Imperium Brytyjskie, nad którym nigdy nie zachodziło słońce, niewiele znaczyło dla człowieka z ulicy. Poza jingoistycznymi wybuchami po śmierci Gordona czy odsieczy Mafekinga, pozostawał on obojętny na imperialne przeznaczenie, które tak kusząco kusiło jego władców.
Dziwne więc, że przez trzy czwarte stulecia trudno było kupić kostkę mydła lub puszkę herbatników bez przypomnienia sobie idei Imperium. Opakowania, pocztówki, music hall, kino, opowiadania dla chłopców i podręczniki szkolne, wystawy i parady - wszystko to przekazywało przesłanie, że Imperium to przygoda i nobilitująca odpowiedzialność. Armia i marynarka wojenna były pewną tarczą zarówno dla kraju macierzystego, jak i poddanych.
Brygady chłopięce i skauci wzmacniali kręgosłupy młodych ludzi, którzy tłumnie do nich dołączali. W tym pouczającym studium John M.
Mackenzie bada przejawy idei imperialnej, od pułapek rodziny królewskiej, przez pisarzy takich jak G. A.
Henty, po skromną kartę papierosową. Pokazuje, że była ona tak potężna i wszechobecna, że przetrwała odejście samego Imperium i, jak pokazały wydarzenia takie jak „przygoda” na Falklandach, jej żar nadal się tli.
