Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Promoting the War Effort: Robert Horton and Federal Propaganda, 1938-1946
Chociaż historycy w dużej mierze pominęli Roberta Hortona, jego kampanie public relations pozostają w powszechnej pamięci o froncie domowym podczas II wojny światowej. Wykorzystując wszystkie media - w tym rodzącą się technologię telewizyjną - w celu zebrania poparcia ludności cywilnej, prace Hortona obejmowały zarówno edukacyjne filmy krótkometrażowe, takie jak Pots to Planes, które przedstawiały przekształcanie aluminiowych przedmiotów gospodarstwa domowego w samoloty, jak i plakaty wykorzystujące taktykę strachu, takie jak niemiecki żołnierz z dużymi oczami wpatrującymi się przed siebie z hasłem "He's Watching You". Ikoniczne i wyrachowane kampanie Hortona stawiają ważne pytania dotyczące roli public relations w agencjach rządowych. Kiedy kampanie promocyjne są dopuszczalne? Czy wojna wymaga komunikacji perswazyjnej? Co odróżnia informację od propagandy? Promoting the War Effort śledzi karierę Hortona - pierwsze tak obszerne opracowanie książkowe - i zagłębia się w kontrowersje związane z federalnym public relations.
Były reporter, Horton kierował działem public relations Komisji Morskiej Stanów Zjednoczonych w latach 1938-1940. Następnie - aż do Pearl Harbor w grudniu 1941 roku - kierował Wydziałem Informacji (DOI) w Biurze Wykonawczym Prezydenta, gdzie odegrał kluczową rolę w promowaniu Nowego Ładu, bezprecedensowej kampanii reelekcyjnej prezydenta Franklina D. Roosevelta w trzeciej kadencji oraz przedwojennych wysiłków w zakresie produkcji broni. Po Pearl Harbor DOI Hortona zachęcało do wspierania wojny, koncentrując się przede wszystkim na podnoszeniu morale cywilów i pracowników. Jednak DOI pod rządami Hortona przybrało inny wojenny ton niż jego poprzednik z czasów I wojny światowej, Komisja Informacji Publicznej. Zamiast podsycać prowojenną histerię, Horton skupił się na opracowywaniu kampanii służących bardziej praktycznym celom, takim jak ochrona i produkcja. W połowie 1942 roku Roosevelt połączył Wydział i kilka innych agencji w Biuro Informacji Wojennej. Horton pozostał w rządzie, pracując jako dyrektor PR dla kilku agencji. Przeszedł na emeryturę w połowie 1946 roku, podczas powojennej demobilizacji.
Promowanie wysiłku wojennego odzyskuje tę wpływową postać w amerykańskiej polityce i przyczynia się do trwającej debaty publicznej na temat rządowego public relations w czasach, gdy pytania o to, w jaki sposób fakty są rozpowszechniane - i rozpowszechniane - są bardziej istotne niż kiedykolwiek wcześniej.
