Prognoza: Wiersze

Opinie czytelników

Użytkownicy chwalą poezję Jima Moore'a za jej przystępność, szczerość i zdolność do oferowania wskazówek i zrozumienia ludzkości. Wielu recenzentów uważa jego najnowszy tomik za niezwykły i wierzy, że zasługuje on na wysokie uznanie, w tym nagrodę Pulitzera. Książka opisywana jest jako znacząca medytacja nad ludzkim doświadczeniem.

⬤ Przystępna poezja, która rezonuje emocjonalnie
⬤ oferuje wskazówki i zrozumienie ludzkości
⬤ uważana za niezwykłą i zasługującą na nagrody
⬤ chwalona za szczerą i głęboką naturę
⬤ błyszczy jako najlepsze dzieło roku.

W recenzjach nie wspomniano o żadnych istotnych wadach.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Prognosis: Poems

Zawartość książki:

Wiersze Jima Moore'a „są odpryskami rzeczywistości, obsydianowymi płatkami serca i umysłu” (Jane Hirshfield).

W swoim ósmym zbiorze słynny poeta Jim Moore spogląda w nieubłaganą ciemność, w której rozświetlają się chwile czułości i podziwu, czasem nagle jak błyskawica w nocy, innym razem spokojniej, jak stały blask latarni ulicznych podczas burzy śnieżnej. Są to wiersze cierpliwości i pilności, koniecznej obecności i bezradnego entuzjazmu wobec oddychającego świata - coś rzadkiego we współczesnej poezji.

Napisany w Minneapolis pośród zamaskowanej i zdystansowanej samotności pandemii COVID-19, po policyjnym morderstwie George'a Floyda, gdy imperium dobiega końca, Prognosis zwraca się w stronę żywej chwili jako zaskakującego źródła obfitości. Odnajdujemy tu przykłady istotnych więzi międzyludzkich ożywionych zbawczą łaską, która wyciąga nas z depresji i rozpaczy. Kontemplując z zabawną mądrością, co to znaczy odważyć się na późniejsze lata życia, Moore rozkoszuje się możliwościami radości i opłakuje granice naszej zdolności do powitania nieznanego z determinacją i zdumieniem.

Prognoza, którą przewiduje Moore, wymaga ciągłego bezruchu, ciągłego ruchu: „Znane również jako powrót do domu”, pisze. „Znany również jako pogodzenie się z samym sobą”.