Produkowanie zgody: Ekonomia polityczna środków masowego przekazu

Opinie czytelników

„Manufacturing Consent” Noama Chomsky'ego i Edwarda Hermana krytycznie analizuje sposób, w jaki media głównego nurtu działają jako narzędzie propagandy, kształtując percepcję publiczną, jednocześnie faworyzując interesy elit. Książka ilustruje, w jaki sposób relacje medialne są stronnicze, nadając priorytet narracjom „godnych” ofiar nad „niegodnymi”, i ujawnia systemową kontrolę sprawowaną przez władze gospodarcze i polityczne nad narracjami medialnymi.

⬤ Kompleksowa analiza stronniczości mediów, poparta obszernymi danymi i studiami przypadków.
⬤ Oferuje narzędzia do rozpoznawania zniekształceń medialnych i propagandy.
⬤ Podkreśla historyczne przykłady nierównego traktowania przez media w oparciu o orientację polityczną, zwiększając zrozumienie współczesnych kwestii.
⬤ Ponadczasowe znaczenie, ponieważ wiele zasad nadal ma zastosowanie do mediów.

⬤ Styl pisania może być gęsty i czasami trudny do zrozumienia.
⬤ Niektóre krytyki mogą wydawać się zbyt surowe lub jednostronne, bez uwzględnienia przypadków, w których media odpowiednio spełniały swoją rolę.
⬤ Brak rozwiązań dla opisanej stronniczości mediów.
⬤ Osobiste spory i punkty styczne mogą odwracać uwagę od głównych argumentów.

(na podstawie 370 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media

Zawartość książki:

„Wciągające oskarżenie roli mediów informacyjnych w tuszowaniu błędów i oszustw” („The New York Times Book Review”) ze względu na leżącą u podstaw ekonomię publikacji - od słynnych naukowców Edwarda S. Hermana i Noama Chomsky'ego. Z nowym wstępem.

W tej przełomowej pracy Edward S. Herman i Noam Chomsky pokazują, że w przeciwieństwie do zwykłego wizerunku mediów informacyjnych jako krnąbrnych, upartych i wszechobecnych w poszukiwaniu prawdy i obronie sprawiedliwości, w swojej rzeczywistej praktyce bronią one ekonomicznych, społecznych i politycznych programów uprzywilejowanych grup, które dominują w społeczeństwie krajowym, państwie i porządku globalnym.

W oparciu o serię studiów przypadków - w tym dychotomiczne traktowanie przez media „godnych” i „niegodnych” ofiar, „legitymizujące” i „bezsensowne” wybory w Trzecim Świecie oraz druzgocącą krytykę relacji medialnych z wojen USA przeciwko Indochinom - Herman i Chomsky czerpią z dziesięcioleci krytyki i badań, aby zaproponować model propagandy w celu wyjaśnienia zachowania i działania mediów.

Ich nowe wprowadzenie aktualizuje model propagandy i wcześniejsze studia przypadków, a także omawia kilka innych zastosowań. Obejmują one sposób, w jaki media relacjonowały przyjęcie Północnoamerykańskiego Układu Wolnego Handlu i późniejszy meksykański krach finansowy w latach 1994-1995, sposób, w jaki media radziły sobie z protestami przeciwko Światowej Organizacji Handlu, Bankowi Światowemu i Międzynarodowemu Funduszowi Walutowemu w 1999 i 2000 roku, a także sposób, w jaki media traktowały przemysł chemiczny i jego regulacje. To, co wyłania się z tej pracy, to potężna ocena tego, jak propagandowe są amerykańskie środki masowego przekazu, jak systematycznie nie spełniają swojego wizerunku jako dostawcy informacji, których ludzie potrzebują, aby zrozumieć świat, i jak możemy zrozumieć ich funkcję w radykalnie nowy sposób.