Opinie czytelników
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Oryginalny tytuł:
The manufacture and sale of St Einstein - II
Zawartość książki:
Niemcy były bardzo dobre dla Żydów. Niemieccy Żydzi byli najbogatszymi ludźmi na świecie.
W latach po I wojnie światowej Niemcy mieli za złe Żydom, że ci, będąc ich głównym rzecznikiem, wbili Niemcom nóż w plecy podczas wojny, a następnie przekręcili nóż podczas negocjacji pokojowych we Francji, gdzie duży kontyngent Żydów zadecydował o losie Niemiec, i odstąpili od Czternastu Punktów Woodrowa Wilsona, z których jeden zapewniał Niemcy, że nie stracą żadnego terytorium. Niemcy myśleli, że obietnica Wilsona zostanie dotrzymana po tym, jak Niemcy poddadzą się w dobrej wierze. Gdyby Niemcy nie otrzymali obietnicy Czternastu Punktów, nie poddaliby się i byliby w stanie kontynuować wojnę.
Obietnica została złamana.
Ponadto alianci nalegali, by Niemcy zapłaciły drakońskie reparacje wojenne, które na zawsze zrujnowałyby ich naród. Czołowi Żydzi w Niemczech stanęli po stronie aliantów przeciwko swojej ojczyźnie.
Było oczywiste, że czołowi Żydzi czerpali zyski z wojny w każdy możliwy sposób, kosztem narodu niemieckiego i jego obywateli. Żydowscy przywódcy podżegali do paraliżujących strajków w przemyśle zbrojeniowym, które pozostawiły niemieckie wojska bez odpowiedniego uzbrojenia. Żydowscy rewolucjoniści wykorzystali osłabienie Niemiec, które Żydzi celowo wywołali w tym celu, i stworzyli Republikę Radziecką w Bawarii oraz obalili monarchię.
Niemiecko-żydowscy bankierzy odcięli Niemcom dostęp do funduszy. Niemiecko-żydowscy syjoniści przenieśli się do Londynu i wciągnęli Amerykę do wojny po stronie Brytyjczyków w momencie, gdy Niemcy miały wygrać wojnę. Ta broń, która została wyprodukowana, często nie spełniała norm i była sprzedawana przez Żydów Żydom w niemieckim rządzie, co również pozostawiło niemieckie wojska bez odpowiedniego uzbrojenia, jednocześnie czyniąc Żydów niezwykle bogatymi.
Niemiecko-żydowscy bankierzy spiskowali z niemieckimi producentami broni, aby produkować broń dla obu stron. Niemiecko-żydowska prasa, która początkowo biła w bębny wojenne głośniej niż ktokolwiek inny, połączyła siły z czołowymi Żydami w niemieckim rządzie pod koniec wojny i zażądała, aby Niemcy podporządkowały się żądaniom aliantów, oddały rozległe terytoria i wypłaciły reparacje.
Niemiecko-żydowska prasa i Żydzi w niemieckim rządzie, z których wielu było tymi samymi osobami, które najbardziej hałaśliwie wzywały naród niemiecki do wojny, nalegali, aby Niemcy przyjęli odpowiedzialność za wywołanie wojny, chociaż jej nie wywołali. itd. itd.
itd.
Podczas gdy miliony Niemców umierały z głodu, wielu Żydów w Niemczech nigdy nie znało lepszych czasów. Ilekroć ktoś ujawniał prawdę o tym, co się dzieje, żydowska prasa natychmiast go oczerniała, nazywając "antysemitą". Sytuacja była podobna, choć nawet gorsza niż w dzisiejszej Ameryce.
