Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Trial of Billy Running Dog
Jednym słowem, powieść Rayle'a The Trial of Billy Running Dog jest nieustraszona. Jest to portret człowieka, który został schwytany w jeden z wielu odcieni szarości oznaczonych etniczną definicją świata, w którym żyjemy, Billy Running Dog został zapędzony w róg przez społeczeństwo, które nie może lub nie chce zaakceptować jego definicji siebie. Jako "rasa", Billy Running Dog jest człowiekiem, który nie pasuje do żadnego publicznego profilu - jest po części amerykańskim Indianinem, Meksykaninem i białym. Oprócz swojej wieloetniczności, Dog jest także weteranem z Wietnamu, co czyni go trzykrotnym przegranym raczej z powodu okoliczności niż projektu. Można to nawet nazwać próbą ponownego udowodnienia starego porzekadła, że "suma części jest większa niż całość".
Udręczony mężczyzna, który prowadzi podwójną egzystencję, jedną jako niewiarygodny i niestabilny woźny szkolny, a drugą jako odnoszący sukcesy autor, który potrafi wyjść poza siebie i spojrzeć na świat z perspektywy prostej duchowości, Billy Running Dog nie wyciąga żadnych ciosów i nie oszczędza uczuć w społeczeństwie złożonym z czarno-białych kwestii. Poprzez samopoznanie uczy się staroświeckiej prostoty duchowości i zdobywa miejsce wewnętrznego spokoju, o którym niewielu nawet marzy w swoich osobistych wersjach Utopii, nie mówiąc już o osiągnięciu.
Szorstkie opisy przyjaciół, społeczeństwa i przestępczości sytuacyjnej w tej powieści są żywe i surowe, podobnie jak odpowiedź autora na współczesnych przestępców, którzy żerują na tych, którzy mają mniej szczęścia lub, co ważniejsze, nieuzbrojonych, którzy decydują się zaufać dobroci człowieka, zamiast eskalować lokalną wersję wyścigu zbrojeń na poziom osobisty.
Najważniejszą częścią tego odświeżającego dzieła jest to, że Billy Running Dog nigdy nie jest ofiarą w żadnej definicji tego słowa. Nie usprawiedliwia swoich zachowań ani myśli. Czasami jest zgorzkniały z powodu niesprawiedliwości narzuconej sobie i innym w jego szczególnym piekle na ziemi, ale nigdy nie obwinia kogoś innego za swoje kłopoty.
Fragmenty tej książki są genialne w swojej żywotności i prowokują do wielu filozoficznych przemyśleń i refleksji na temat świata, w którym wszyscy musimy żyć. Prostota, z jaką te koncepcje są przekazywane, trąci prawdą, prawdziwą prawdą. Zamiast polegać na oklepanych frazach i koncepcjach, Rayle jest oryginalnym i wyjątkowym autorem, który mówi, co myśli, tak jak mu się podoba. W tej książce jest wiele momentów, w których weterani mogliby ponownie poczuć wściekłość na rząd, który wysłał ich w niebezpieczeństwo dla większej chwały kraju, tylko po to, by zostali odrzuceni, gdy praca została wykonana za nich. Trywializowani przez ogół społeczeństwa, wykorzystywani i ignorowani przez Departament Spraw Weteranów i ogólnie postrzegani jako psychotyczne wilki-zabójcy wypuszczone na owce współczesnego społeczeństwa, Rayle ilustruje ból i hipokryzję ponoszoną przez weteranów po powrocie ze służby z precyzyjną dokładnością uderzenia pocisku manewrującego.
Diego Rayle to człowiek, który nigdy nie pojawi się w dziennym talk show, aby obwiniać społeczeństwo za swoje traktowanie z ich rąk. Nie jest niczyją ofiarą - to niezwykle rzadkie zjawisko w świecie wypełnionym tymi, którzy szukają poczucia własnej wartości, potwierdzenia i wzmocnienia z zewnątrz. Rayle znalazł i wykorzystał jedyne prawdziwe źródło tych rzeczy i nie tylko - samego siebie. Ta książka jest obowiązkową lekturą dla każdego, kto nie boi się zapuścić w sferę introspekcji.
D. C. Burch.
Redaktor La Prensa.