Prezydentura Lyndona B. Johnsona

Opinie czytelników

Książka stanowi kompleksową analizę prezydentury Lyndona Johnsona, badając zarówno jego politykę wewnętrzną, jak i wojnę w Wietnamie. Podkreśla jego znaczący wkład w programy społeczne, jednocześnie krytykując ekspansję rządu i wpływ jego polityki w Wietnamie. Recenzje zwracają uwagę na naukową głębię i wyważone podejście autora, choć opinie na temat tonu i skupienia są różne.

Dobrze zbadana i wnikliwa książka oferuje uczciwą, ale krytyczną ocenę prezydentury Johnsona. Obszerna dokumentacja i analiza naukowa zapewniają szczegółowe spojrzenie zarówno na jego osiągnięcia, jak i porażki, szczególnie w odniesieniu do programów społecznych i wojny w Wietnamie. Recenzenci doceniają wyważoną perspektywę i dokładne zbadanie źródeł.

Niektórzy recenzenci uznali krytyczny ton autora wobec prezydentury Johnsona za przesadny, sugerujący bardziej negatywne nastawienie niż w poprzednich pracach. Ponadto skupienie się na wpływie jego polityki na ekspansję rządu może nie współgrać ze wszystkimi czytelnikami, którzy wolą bardziej pozytywny obraz jego spuścizny.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Presidency of Lyndon B. Johnson

Zawartość książki:

Ta pionierska ocena wszystkich znaczących aspektów prezydentury Johnsona jest pierwszą książkową oceną profesjonalnego historyka, która obejmuje wszystkie kwestie, decyzje i wydarzenia - od spraw zagranicznych, Wietnamu i wyścigu kosmicznego po Wielkie Społeczeństwo, prawa obywatelskie i wojnę z ubóstwem - w okresie pięciu lat urzędowania Johnsona. W czasach, gdy dominują niepochlebne portrety charakterystycznego stylu osobistego i rządowego Johnsona, ten tom przedstawia pełną, przemyślaną i wyważoną ocenę osiągnięć i niepowodzeń administracji.

Vaughn Bornet kreśli przekonujący obraz dramatycznego okresu od końca 1963 do początku 1969 roku, opierając się na dokładnym zbadaniu wspomnień, książek naukowych i artykułów, materiałów rękopiśmiennych w centralnych aktach Białego Domu oraz kluczowych historii ustnych. Wiele źródeł informacji nie było wcześniej wykorzystywanych.

Tylko nieliczni z tych, którzy blisko współpracowali z Johnsonem podczas 1886 dni jego urzędowania, będą zaznajomieni ze wszystkimi szczegółami tego obszernego opisu.

Bornet dokumentuje, że na samym początku Johnson zignorował lub odrzucił informacje od kluczowych doradców wskazujące, że nasze wysiłki wojenne w Wietnamie zakończą się niepowodzeniem bez poważnego zaangażowania. W rozdziale poświęconym wrogim relacjom między Johnsonem a mediami Bornet obwinia zarówno prezydenta, jak i prasę za tak zwaną lukę wiarygodności. Przypisuje Johnsonowi, a nie Kennedy'emu, lądowanie na Księżycu. Przenosi uwagę z Johnsona jako wytrawnego polityka, aby poświęcić pełną uwagę i uznanie ważnemu i utalentowanemu zespołowi prezydenta - grupie, w skład której wchodzili Bill Moyers, Joseph Califano, Douglass Cater, Horace Busby, Walt Rostow, McGeorge Bundy, Lawrence O'Brien, Dean Rusk, George Reedy i Jack Valenti. Bornet jest pierwszym, który twierdzi, że to zły stan zdrowia, a nie presja polityczna, spowodował, że Johnson zdecydował się nie ubiegać o reelekcję w 1968 roku.