Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzenci wspólnie chwalą książkę Ryana S. Waltersa za ponowną ocenę prezydentury Warrena G. Hardinga, podkreślając jego pomijane osiągnięcia i kwestionując konwencjonalne negatywne rankingi Hardinga. Kilka krytycznych uwag zwraca jednak uwagę na dostrzegalną stronniczość autora i brak dogłębnego omówienia skandali i niedociągnięć Hardinga, co sugeruje, że książka może nie być odpowiednia dla osób poszukujących kompleksowej biografii.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana, pouczająca i przedstawia mocne argumenty za osiągnięciami Hardinga, w tym jego wkład w ożywienie gospodarcze i postępowe działania w jego czasach. Czytelnicy doceniają przejrzysty język i odpowiednią długość dla szerokiego grona odbiorców, a także wyzwanie rzucone historycznym dogmatom dotyczącym spuścizny Hardinga.
Wady:Krytycy wskazują na brak dogłębnego zbadania skandali Hardinga, postrzegając książkę jako zbyt sympatyczną i jednostronną. Konserwatywne uprzedzenia autora i częsta krytyka postaci Demokratów umniejszają obiektywizm oczekiwany w biografii prezydenckiej. Niektórzy czytelnicy uważają również, że w książce brakuje wystarczającego omówienia osobistych niepowodzeń Hardinga i kontrowersyjnych aspektów jego administracji.
(na podstawie 38 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Jazz Age President: Defending Warren G. Harding
Zawartość książki:
Jest obiektem żartów politycznych, często wyśmiewany i prawie nigdy nie brakuje go na liście „najgorszych prezydentów”, gdzie najczęściej kończy na samym dole. Historycy nazwali go „najgorszym prezydentem w historii”, „ostatnim”, „niezdolnym” i „niekompetentnym”, by wymienić tylko kilka.
Wielu współczesnych było równie okrutnych. H. L.
Mencken nazwał go „głupkiem”. Dla Alice Roosevelt Longworth był „niechlujem”.
Taka jest obecna reputacja naszego 29. prezydenta, Warrena Gamaliela Hardinga. W interesującej ankiecie z 1982 roku, w której podzielono respondentów naukowych na kategorie „konserwatywne” i „liberalne”, obie grupy wybrały Hardinga jako najgorszego prezydenta.
Historyk Ryan Walters pokazuje jednak, że Harding, skromny człowiek z Marion w stanie Ohio, został niesprawiedliwie zapamiętany. Szybko naprawił gospodarkę pogrążoną w depresji i rozpoczął boom lat dwudziestych, uzdrowił naród pogrążony w chaosie społecznym i odwrócił interwencjonistyczną politykę zagraniczną Ameryki.
