Prezydent bez partii: Życie Johna Tylera

Opinie czytelników

Recenzenci chwalą biografię Johna Tylera autorstwa Christophera J. Leahy'ego za wszechstronny, rzetelny i wciągający portret często pomijanego prezydenta. Czytelnicy doceniają szczegółową eksplorację życia Tylera, jego kariery politycznej i kontekstu historycznego otaczającego jego prezydenturę, jednocześnie zwracając uwagę na przystępność książki i dobrze napisaną narrację. Istnieją jednak pewne uwagi krytyczne dotyczące małej czcionki użytej w wydaniu drukowanym i przydatności książki dla ogółu odbiorców.

⬤ Dobrze zbadane i kompleksowe omówienie życia Johna Tylera
⬤ wciągający i przystępny styl pisania
⬤ zapewnia kontekst historyczny
⬤ uczciwa ocena działań Tylera
⬤ dobra dla czytelników zainteresowanych historią Ameryki i biografiami prezydenckimi
⬤ zawiera obszerną bibliografię do dalszej lektury.

⬤ Mała czcionka utrudnia niektórym czytelnikom zaangażowanie się w tekst
⬤ niekoniecznie polecana dla klubów książki o tematyce ogólnej
⬤ niektórzy czytelnicy kwestionowali interpretacje motywacji i decyzji Tylera.

(na podstawie 17 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

President Without a Party: The Life of John Tyler

Zawartość książki:

Historycy od dawna postrzegają prezydenta Johna Tylera jako jedną z najmniej skutecznych głów państwa. W „Prezydencie bez partii” - pierwszej pełnowymiarowej biografii Tylera od ponad pięćdziesięciu lat i pierwszym nowym akademickim studium na jego temat od ośmiu dekad - Christopher J. Leahy bada życie dziesiątego szefa rządu Stanów Zjednoczonych.

Urodzony w Virginia Tidewater w elitarnej rodzinie sympatyzującej z ideałami rewolucji amerykańskiej, Tyler, podobnie jak jego ojciec, pracował jako prawnik przed wejściem do polityki. Leahy wykorzystuje bogactwo pierwotnych materiałów źródłowych, aby nakreślić wczesną ścieżkę polityczną Tylera, od jego wyboru do legislatury Wirginii w 1811 r., Przez jego staż jako kongresmena i senatora, aż po jego nominację na wiceprezydenta na bilecie Whig w kampanii 1840 roku. Kiedy William Henry Harrison zmarł niespodziewanie zaledwie miesiąc po objęciu prezydentury, Tyler został pierwszym wiceprezydentem, który został prezydentem z powodu śmierci urzędującego prezydenta. Leahy śledzi wspinaczkę Tylera na najwyższy urząd w kraju i odkrywa napiętą dynamikę między Tylerem a jego kolegami Whigami, którzy ostatecznie wygnali oblężonego prezydenta ze swoich szeregów i utrudnili jego kandydaturę w wyborach trzy lata później.

Leahy analizuje również życie osobiste prezydenta, zwłaszcza jego relacje z żonami i dziećmi. Leahy sugeruje, że ostatecznie to polityka spełniła Tylera najbardziej, często ze szkodą dla jego rodziny. Tak było nawet po jego prezydenturze, kiedy mieszkańcy Wirginii wybrali go do Kongresu Konfederacji w 1861 roku, a mieszkańcy północy i unioniści nazwali go „prezydentem-zdrajcą”.

Biografia Leahy'ego, będąca najbardziej kompletnym opisem życia i kariery Tylera, stanowi oryginalny wkład w dziedzinę polityki, życia rodzinnego i niewolnictwa na starożytnym Południu. Wychodząc poza standardowe, często krótkowzroczne studia, które opisują Tylera jako obrońcę dominującej na Starym Południu ideologii praw stanów i ścisłej konstrukcji konstytucji, Leahy oferuje zniuansowany portret prezydenta, który preferował pośrednie, dwupartyjne podejście do problemów narodu. Strategia ta nie przysporzyła Tylerowi popularności ani wśród Whigów, ani wśród opozycyjnych Demokratów, ani wśród historyków i biografów. Co więcej, jego najważniejsze osiągnięcie jako prezydenta - aneksja Teksasu - zaostrzyło napięcia między sekcjami i postawiło Stany Zjednoczone na drodze do wojny domowej.

--Jeffrey A. Engel, dyrektor Centrum Historii Prezydenckiej.