Prawo do pełni życia

Opinie czytelników

Książka jest szczerym pamiętnikiem Dorothy Fickenscher, szczegółowo opisującym jej podróż jako matki wychowującej bliźnięta ze specjalnymi potrzebami - jedno z zespołem Downa, a drugie z zespołem Tourette'a. Zapewnia cenne spostrzeżenia, praktyczne porady i inspirację dla rodziców i opiekunów stojących przed podobnymi wyzwaniami.

Książka oferuje mocne, osobiste historie, które są zarówno inspirujące, jak i zrozumiałe. Zawiera doskonałe wskazówki dotyczące rodzicielstwa dzieci ze specjalnymi potrzebami, w tym innowacyjne strategie wspierania niezależności i rozwiązywania kwestii prawnych. Czytelnicy uważają ją za wciągającą i podnoszącą na duchu, chwaląc szczerość i pozytywny ton autora.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że chociaż książka jest łatwa do zrozumienia, może nie uczyć pewnych technicznych aspektów pisania lub gramatyki. Dodatkowo, krytyka systemów opieki zdrowotnej i edukacji, z którymi zetknęła się autorka, wskazywała na frustracje związane z profesjonalnym wsparciem.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Right to a Full Life

Zawartość książki:

Streszczenie książki:

Optymistyczna relacja z podróży matki wychowującej bliźnięta z różnymi niepełnosprawnościami. Jest to opowieść o rzecznictwie, przedstawiająca strategie stosowane podczas pracy z lekarzami, nauczycielami i sąsiadami. Opisuje, jak matka badała opcje dostępne dla jej rodziny, szukając odpowiedniego "dopasowania" i jak jako rodzina pracowali nad umiejętnościami życiowymi, które pomogły jej synowi i córce stać się niezależnymi. Wyjaśniono znaczenie społeczności i rolę, jaką odgrywają we wspieraniu jednostki. Badana jest równowaga między bezpieczeństwem a indywidualną autonomią. Przekazane lekcje są pouczające dla rodziców dzieci z niepełnosprawnościami i bez nich.

Autobiografia:

Pani Fickenscher jest rodzicem bliźniąt. Jako pedagog od ponad 30 lat pełniła wiele funkcji, od nauczyciela w klasie po administratora biura centralnego. Była aktywna w promowaniu możliwości dla osób z niepełnosprawnością rozwojową. Po przejściu na emeryturę współpracowała z organizacją non-profit zajmującą się tworzeniem celowych społeczności, które wspierają dorosłych z różnicami rozwojowymi, gdy przenoszą się do własnych miejsc. Jest aktywna w swoim kościele i społeczności. W wolnym czasie podróżuje do miejsc znajdujących się na jej liście marzeń.