Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.
Das Recht auf Faulheit (Widerlegung des Rechts auf Arbeit" von 1848): Ein verderbliches Dogma + Der Segen der Arbeit + Was aus der berproduktion fol"
W swoich pismach Lafargue krytykuje ideologiczne (moralne), burżuazyjne i kapitalistyczne podstawy koncepcji pracy swoich czasów.
Krytykuje również ruch robotniczy, który został zdominowany przez "dziwne uzależnienie" "pracoholizmu". Mówi o "miłości do pracy, szaleńczym uzależnieniu od pracy aż do wyczerpania jednostek i ich potomstwa".
Celem jego krytyki nie jest domaganie się fundamentalnego prawa do lenistwa, ale zniesienie kapitalistycznych sposobów produkcji. "Moralność kapitalistyczna" jest "najemną kopią moralności chrześcijańskiej, przeklinającą ciało robotnika; jej ideałem jest zredukowanie potrzeb producenta do absolutnego minimum, stłumienie jego radości i namiętności oraz skazanie go na rolę maszyny, z której praca jest stale i bezlitośnie wydobywana". "Krytykuje burżuazyjnych filozofów jako zależnych od swoich pracodawców, w których sensie zapewniali niezbędną moralność pracy.
Używając Herodota jako przykładu, kontrastuje ich z filozofią grecką i jej pogardą dla pracy. Paul Lafargue (1842-1911) był francuskim socjalistą i lekarzem.