Prawie nieprzyzwoite

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Almost Obscene

Zawartość książki:

ALMOST OBSCENE to anglojęzyczny debiut Gòmeza Jattina. Obejmuje prace wybrane z jego sporadycznych rozdziałów, napisanych w latach 1980-1997, ukazujących poszarpany ton, podejście i przestrzeń umysłu - dokładnie nieprzewidywalność, która sprawiła, że Gòmez Jattin stał się niewygodną obecnością w głównym nurcie kolumbijskich kręgów literackich. Różniące się treścią i formą wiersze łączy nieskrępowana ekspresja marginalizowanego poetyckiego głosu; dekolonizująca queerowość, która rzuca wyzwanie heteronormatywności, przeciwstawiając się wąskim definicjom poetyki queer na Zachodzie.

„Nie można po prostu spojrzeć z góry, ani też nie chciałoby się tego - wejście w świat obrazów Raúla Gòmeza Jattina to bycie na ziemi z własnym pękającym, łamiącym się sercem. Dzięki przekładowi dokonanemu przez Katherine M. Hedeen i Olivię Lott, nowi czytelnicy mogą spotkać nie tylko „samotność i jej przyczyny”, nie, nie tylko wersy o wyczerpaniu i dewastacji, ale także, w jakiś sposób, „całe cudowne życie”. Jak słodko to brzmi. ALMOST OBSCENE gromadzi dziwaczne towarzystwo szmacianych dzieci, kochanków z papier-m'chÈ, rzekę Sin˙, a przede wszystkim samą poezję, „niebezpieczną ceremonię”, w której Gòmez Jattin zdecydował się uczestniczyć. Nie mogę się doczekać powrotu na to otwarte pole, hałaśliwe od smutku i radości, pod konstelacjami ukształtowanymi przez jego rozbieżne linie. „Poezja i miłość zrobiły to ze mną”, pisze, a poezja i miłość mogą zrobić to również z tobą, jeśli im na to pozwolisz. Po części manifest, po części autoportret, jest to książka o niesamowitym wdzięku w szalonym świecie. Wiersze Gòmez Jattin z marginesu przesuwają się w samo centrum. Jestem schroniony w ciele tego dzieła.” - Oliver Baez Bendorf

„Po 82 latach instytucjonalizacji sztuki i pisarstwa przez MSZ, nic dziwnego, że poeci tacy jak Raúl Gòmez Jattin i artyści tacy jak Lee Lozano - czyli szaleni, konfrontacyjni, libidinalni i ostatecznie odporni na stanie się zdyscyplinowanymi podmiotami swoich kulturowych światów - są odzyskiwani. W końcu takie światy wydają się teraz wszechogarniające, totalne. Powinniśmy jednak uważać, by nie opowiadać narcystycznie o ich odzyskaniu, jak gdyby byli jakąś dziką dionizyjską odmianą - „BYŁEM JAK ZIARNO, ale mnie nie palili” - sprowadzoną jedynie po to, by odświeżyć sterylną apollińską szklarnię. Wręcz przeciwnie, świadczą o ekonomii i procesach niezależnych od świata, a tym samym destabilizują jego milczące roszczenia do wszechobecności i wszechmocy - „kiedy się widzimy, rzucasz mi szybkie »jak tam życie...«”. / Jakbym wciąż miał z niego pożytek”; »Miasto ubrane w światła czeka na niego i dzwoni / Ładny strój będzie brudny i poszarpany do rana«. ALMOST OBSCENE jest ekscytującym dodatkiem do kolumbijskiej poezji w języku angielskim i pomoże ugruntować pozycję Gòmeza Jattina jako ważnego głosu w poezji XX wieku.” - Robert Fernandez

„Poezja nie czyni nas dobrymi, ale może uczynić nas szczerymi, tak szczerymi, że nie można ich zignorować. Nowa praca Raúla Gòmeza Jattina w tłumaczeniu, ALMOST OBSCENE, jest aktualnym przypomnieniem tego, że był tutaj, że systemy ucisku nigdy nie mogą w pełni wygasnąć. Jego wiersze kierują nasz wzrok z powrotem na materialną rzeczywistość pozbawionych praw, nędzarzy, sugerując swoją delikatną, szorstką muzyką, że w tych warunkach kryje się pewne twórcze wyzwolenie. Wiemy, że bycie zawsze na krawędzi umysłu, imperialistycznego projektu, czyni pisanie, życie niemożliwym, tragicznym. Ale jest to również walka z alienacją, jej przeciwieństwo. Wiersze Gòmeza Jattina nie są wyalienowane. Są całkowicie świadome w swoim szaleństwie, w swoim języku miłości, domagając się, abyśmy widzieli, co się dzieje. Jest więc w tym życie i wszyscy będziemy bliżej prawdy o nas samych, wszyscy będziemy lepsi, bo go przeczytaliśmy.” - Vanessa Jimenez Gabb

Poezja. Studia latynoskie. Studia LGBTQ+.