Ocena:
Książka zawiera wciągający i pouczający opis znaczących odkryć w paleoantropologii, szczególnie tych związanych z wczesnymi przodkami człowieka. Oferuje fascynujące spojrzenie na procesy związane z tymi odkryciami, podkreślając jednocześnie współpracę i integrację w społeczności naukowej. Jednak autopromocja autora i nieco wyniosły ton umniejszają rygor naukowy i mogą nie odpowiadać wszystkim czytelnikom.
Zalety:⬤ Informacyjny i wciągający styl pisania, dzięki któremu złożone tematy stają się przystępne.
⬤ Szczegółowe opisy istotnych odkryć, w szczególności Homo naledi.
⬤ Podkreśla wspólne wysiłki w paleoantropologii, promując integrację w badaniach naukowych.
⬤ Dobra równowaga między opowiadaniem historii a treściami merytorycznymi.
⬤ Dobrze wizualizuje proces eksploracji i wykopalisk, sprawiając, że czytelnicy czują się częścią podróży.
⬤ Autor często wydaje się przesadnie samozadowolony, co może być odstręczające.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że książce brakuje głębi w naukowych szczegółach i porównaniach z innymi znaleziskami hominidów.
⬤ Potrzeba lepszej edycji w odniesieniu do tonu narracji, który niektórzy uznali za puszysty lub „nadęty”.
⬤ Niektóre krytyki krytyków autora są przedstawiane w sposób protekcjonalny, a nie konstruktywny.
(na podstawie 177 opinii czytelników)
Almost Human: The Astonishing Tale of Homo Naledi and the Discovery That Changed Our Human Story
Ta pierwszoosobowa opowieść o odkryciu archeologicznym zmienia historię ewolucji człowieka. Opowieść o przeciwstawianiu się i determinacji kontrowersyjnego naukowca, to własne spojrzenie Lee Bergera na znalezienie Homo naledi, zupełnie nowego gatunku na drzewie genealogicznym człowieka i jednego z największych odkryć XXI wieku.
W 2013 roku Berger, National Geographic Explorer-in-Residence, dowiedział się o skrytce z kośćmi w trudno dostępnej podziemnej jaskini w RPA. Ogłosił na całym świecie apel o drobnych współpracowników - mężczyzn i kobiety na tyle małych i odważnych, że byli w stanie przecisnąć się przez 8-calowe tunele, aby dotrzeć do bezsłonecznej jaskini 40 stóp pod ziemią. Wraz z tym zespołem "podziemnych astronautów" Berger dokonał odkrycia życia: setek prehistorycznych kości, w tym całych szkieletów co najmniej 15 osób, z których wszystkie mogły mieć dwa miliony lat. Ich cechy łączyły w sobie cechy znanych prehominidów, takich jak Lucy, słynny australopitek, z tymi bardziej ludzkimi niż cokolwiek wcześniej widzianego w prehistorycznych szczątkach. Zespół Bergera odkrył zupełnie nowy gatunek i nazwał go Homo naledi.
Jaskinia szybko okazała się najbogatszym miejscem występowania prymitywnych hominidów, jakie kiedykolwiek odkryto, pełnym implikacji, które wstrząsają podstawami tego, jak definiujemy to, co czyni nas ludźmi. Czy gatunek ten pojawił się przed, w trakcie lub po pojawieniu się Homo sapiens na naszym drzewie ewolucyjnym? Jak doszło do tego, że jaskinia zawiera wyłącznie szczątki tych osobników? Czy grzebali swoich zmarłych? Jeśli tak, to musieli mieć pewien poziom samoświadomości, w tym świadomość śmierci. A jednak to właśnie te cechy są używane do definiowania tego, co czyni nas ludźmi. Czy równie zaawansowany gatunek zamieszkiwał Ziemię razem z nami lub przed nami? Berger nie waha się odpowiedzieć na wszystkie te pytania.
Berger jest czarującą i kontrowersyjną postacią, a niektórzy koledzy kwestionują jego interpretację tego i innych znalezisk. Ale na tych stronach ten charyzmatyczny i wizjonerski paleontolog odpiera ich argumenty i opowiada swoją osobistą historię: bogatą i czytelną narrację o nauce, eksploracji i tym, co to znaczy być człowiekiem.
