Prawie biały: Wymuszone wyznania Latynosa w Hollywood

Opinie czytelników

Prawie biały, pamiętnik autorstwa Ricka Najery, to pełna humoru i wnikliwa relacja z jego doświadczeń jako Latynosa w Hollywood. Książka podkreśla tematy tożsamości, rodziny i pogoni za marzeniami, dzięki czemu jest zrozumiała dla wielu czytelników, szczególnie tych ze środowisk latynoskich. Książka jest polecana do celów edukacyjnych i jest znana ze swojej zdolności do kwestionowania stereotypów, oferując jednocześnie komentarze na tematy społeczne.

Styl pisania jest humorystyczny i wciągający, dzięki czemu trudno go odłożyć. Czytelnicy doceniają odniesienia kulturowe i osobiste historie. Książka służy jako inspiracja do samoakceptacji, dumy z własnych korzeni i aktywnego zaangażowania w sprawy społeczności. Łączy rozrywkę z ważnym komentarzem społecznym i jest zalecana dla wszystkich odbiorców, zwłaszcza w środowiskach edukacyjnych.

Niektórzy czytelnicy uważali, że książka mogłaby być bardziej spójna, ponieważ niektóre rozdziały bardziej przypominały posty na blogu niż jednolitą narrację. Pojawiły się również wzmianki o tym, że książka mogłaby głębiej zbadać niektóre tematy.

(na podstawie 29 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Almost White: Forced Confessions of a Latino in Hollywood

Zawartość książki:

W Prawie biały, wielokrotnie nagradzany pisarz, aktor, reżyser, komik, dramaturg i producent Rick Najera bada, co to znaczy być Latynosem na tle ciągle zmieniającego się tła jego życia jako hollywoodzkiego twórcy. Jako prawdziwy kameleon, ten mieszkający w Los Angeles everyman jest "meksykańskim Amerykaninem" lub, jak sam to żartobliwie określa, "prawie białym".

Dwukrotnie uznany za jednego ze "100 najbardziej wpływowych Latynosów" przez Hispanic Business Magazine, Najera pracował i był mentorem niektórych z największych gwiazd Hollywood, w tym Cheecha Marina, Jimmy'ego Smitsa, Mario Lopeza, Sofii Vergary i wielu innych. Jego zabawny, smutny, a czasem mroczny pamiętnik opowiada historię przebicia się do głównego nurtu Hollywood, co trzeba zrobić, aby walczyć z typowym castingiem i jak rzucić wyzwanie pesymistycznej narracji, że Latynosi mogą być tylko pozbawionymi praw ofiarami w Ameryce.

Napędzana satyrycznym strumieniem świadomości, podróż Najery ujawnia uniwersalne lekcje, od konfrontacji z ograniczeniami, jakie nakładamy na naszą wyobraźnię, po potrzebę wzięcia na siebie odpowiedzialności za nasze historie zamiast bycia zwykłymi wykonawcami w zniekształconej wizji innych, oraz konieczność codziennego podnoszenia się, aby iść naprzód - bez względu na wszystko. "Ostatecznie", mówi Najera, "być może to siła ludzi i sztuki, a nie polityków i polityki, na nowo zdefiniuje latynoski amerykański sen".