Prawdziwi mężczyźni nie śpiewają: śpiew w kulturze amerykańskiej

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 9 głosach.

Oryginalny tytuł:

Real Men Don't Sing: Crooning in American Culture

Zawartość książki:

Miękki, intymny i zmysłowy wokal piosenkarza Rudy'ego Vallee jednocześnie urzekł miliony uwielbiających go fanów, jak i spotkał się z ostrą krytyką ze strony osób zagrożonych jego wrażliwą męskością. Chociaż Vallee i inni piosenkarze odzwierciedlali płynność płci w kulturze popularnej późnych lat dwudziestych, ich wyzwanie rzucone bardziej konserwatywnym męskim normom epoki kryzysu doprowadziło władze kulturalne do napiętnowania ich jako dewiantów płciowych i seksualnych.

W książce Real Men Don't Sing Allison McCracken przedstawia historię crooningu od jego początków w minstrelsach, poprzez jego rozwój jako dźwięku mikrofonu najbardziej kojarzonego z białymi artystami nagrywającymi, piosenkarzami zespołowymi i gwiazdami radiowymi. Autorka przedstawia wzrost i upadek wczesnych croonerów w latach 1925-1934, kontrastując Rudy'ego Vallee z Bingiem Crosbym, aby pokazać, w jaki sposób próby powstrzymania croonerów stworzyły i podyktowały standardy białej męskości dla męskich piosenkarzy. W przeciwieństwie do Vallee, Crosby przetrwał reakcję croonerów, dostosowując swój głos i osobowość do norm męskości białej klasy średniej.

Skutki tych norm są odczuwalne do dziś, ponieważ krytycy nadal kwestionują męskość młodzieńczych, romantycznych białych piosenkarzy płci męskiej. McCracken pokazuje, że croonerzy byli nie tylko pierwszymi gwiazdami popu: ich krótkotrwała, ale ogromna popularność fundamentalnie zmieniła amerykańską kulturę.