Prawdziwa i fałszywa reforma w Kościele

Opinie czytelników

Książka „Prawdziwa i fałszywa reforma w Kościele” autorstwa kardynała Yvesa Congara jest uważana za fundamentalny tekst dla zrozumienia eklezjologii i Soboru Watykańskiego II. Podkreśla ona znaczenie reformy, która jest zgodna z niezmienną naturą Kościoła, zakorzenioną w nauczaniu Jezusa Chrystusa. Chociaż książka jest ciężka i wymaga poważnego zaangażowania, jest postrzegana jako bardzo istotna i wnikliwa dla współczesnych dyskusji na temat reformy i rozwoju kościoła.

⬤ Zapewnia głęboki wgląd w naturę reformy kościoła
⬤ pozostaje aktualna
⬤ zachęca do refleksji
⬤ pięknie przetłumaczona
⬤ kluczowa praca dla zrozumienia Soboru Watykańskiego II
⬤ wysoce zalecana dla osób zainteresowanych eklezjologią i reformą
⬤ pokazuje intelektualną uczciwość i miłość Congara do kościoła.

⬤ ciężka lektura nieodpowiednia do swobodnego czytania
⬤ może być trudna dla osób niezaznajomionych z tekstami teologicznymi
⬤ wymaga cierpliwości i zaangażowania, aby w pełni docenić.

(na podstawie 12 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

True and False Reform in the Church

Zawartość książki:

Arcybiskup Angelo Roncali (późniejszy papież Jan XXIII) przeczytał Prawdziwą i Fałszywą Reformę podczas swoich lat jako nuncjusz papieski we Francji i zapytał: "Czy reforma Kościoła jest naprawdę możliwa?". "Dekadę później, jako papież, otworzył Sobór Watykański II, opisując jego cele w kategoriach odzwierciedlających opis autentycznej reformy Congara: reformy, która przenika do serca doktryny jako przesłania zbawienia dla całej ludzkości, która odzyskuje znaczenie proroctwa w żywym Kościele i która jest głęboko zakorzeniona w historii, a nie powierzchownie związana z tradycją apostolską. Papież Jan zwołał sobór nie po to, aby zreformować herezję lub potępić błędy, ale aby zaktualizować zdolność Kościoła do wyjaśnienia siebie światu i ożywić życie kościelne we wszystkich jego unikalnych lokalnych przejawach. Arcydzieło Congara wypełnia luki w tym, czego brakowało nam w naszym odbiorze soboru i jego wezwania do "prawdziwej reformy".

Yves Congar, OP, francuski dominikanin zmarły w 1995 roku, był najważniejszym eklezjologiem w czasach współczesnych. Jego pisma i aktywny udział w Soborze Watykańskim II miały ogromny wpływ na dokumenty soborowe. Wraz z kilkoma innymi współczesnymi Congar był pionierem nowego stylu badań teologicznych i pisania, który łączył wielką tradycję Pisma Świętego i Ojców ze współczesnymi kwestiami duszpasterskimi z jasnością i pasją. Jego kluczowymi zagadnieniami były jedność Kościoła, świeckie życie apostolskie i odrodzenie kościelnej teologii Ducha Świętego. Został mianowany kardynałem przez papieża Jana Pawła II w uznaniu jego głębokiego wkładu w Sobór Watykański II.

Paul Philibert, OP, wykładał teologię pastoralną w Stanach Zjednoczonych i za granicą. Jest dominikaninem z Prowincji Południowej. Jego tłumaczenie zbioru esejów Congara na temat liturgii zostało niedawno opublikowane przez Liturgical Press pod tytułem At the Heart of Christian Worship. Jego książka Kapłaństwo wiernych: Klucz do żywego Kościoła (Liturgical Press, 2005) odzwierciedla eklezjologię Yves Congara i jego wizję życia apostolskiego wiernych. ".