Prawdziwa historia myszy, która nigdy o to nie prosiła

Opinie czytelników

Książka przedstawia złożoną eksplorację tematów takich jak przemoc domowa, przekazaną za pomocą skomplikowanej grafiki i narracji. Podczas gdy niektórzy doceniają jej głębię i walory artystyczne, inni krytykują jej stosowność dla młodszych odbiorców i potencjalne utrwalanie negatywnych stereotypów.

Grafika jest fascynująca i piękna, a książka angażuje czytelników w każdym wieku w przemyślane dyskusje na złożone tematy. Jest doceniana jako wielowarstwowa narracja, która zachęca do wielu odczytań i interpretacji, wywołując dialog na temat uczuć i doświadczeń.

Istnieją obawy, że przekaz książki może być mylący dla młodszych odbiorców, szczególnie tych poniżej 13 roku życia, a także problematyczne reprezentacje, takie jak używanie kolorów rasowych do przedstawiania postaci. Krytycy twierdzą, że skupienie się na kwestiach domowych może nie być odpowiednie dla literatury dziecięcej i że może wzmacniać szkodliwe stereotypy na temat czarnych kotów.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The True Story of a Mouse Who Never Asked for It

Zawartość książki:

Folklorystka Ana Cristina Herreros i wizjonerska ilustratorka Violeta L piz tworzą głęboko feministyczną wersję starej hiszpańskiej baśni w książce The True Story of a Mouse Who Never Asked for It. Dzięki rytmicznemu tekstowi, wysoce konceptualnym ilustracjom i końcowej narracji wizualnej, która jest cicha, ale odkrywcza, ta książka obrazkowa YA rozwija się od zwodniczej prostoty do wybuchowego zakończenia.

Historia zaczyna się od myszy, bardzo schludnej i pracowitej, która urządza sobie dom. W niedowierzaniu, że ma dom, ale nie jest żoną, zalotnicy pojawiają się nieproszeni, każdy prosząc o jej rękę. Odrzuca wszystkich...

aż do czasu, gdy przybywa stado małych kociąt, a ona zgadza się poślubić najmniejszego i najbardziej bezbronnego z gromady. Jednak każda mysz powinna pamiętać, że kociak zawsze wyrasta na kota.

Dziś najczęściej opowiadana wersja tej popularnej bajki służy jako ostrzeżenie, strasząc dziewczęta, aby wybierały dobrych mężczyzn do małżeństwa, przypominając im, że kot zawsze pożre mysz. Ale ta historia jest zakorzeniona w nienormatywnej, nieperformatywnej oryginalnej wersji, zanim stała się przestrogą.

Tutaj, dla kontrastu, historia opowiada o bólu i krzywdzie, które wynikają z padania ofiarą sytuacji poza naszą kontrolą. Jest to również potężna opowieść o odzyskiwaniu własnej tożsamości.