Prawda o spisku wojennym z 1861 roku

Opinie czytelników

Książka przedstawia alternatywne spojrzenie na początki wojny secesyjnej, argumentując, że prezydent Lincoln celowo sprowokował konflikt, naruszając rozejmy i wzmacniając forty. Wielu recenzentów uznało treść za prowokującą do myślenia i otwierającą oczy, rzucającą światło na aspekty historii, które są często pomijane w narracjach głównego nurtu. Niektórzy krytycy sugerują jednak, że książce brakuje głębi w odniesieniu do kontrargumentów i złożoności kontekstu.

Książka jest uważana za prowokującą do myślenia i aktualną, zapewniając alternatywne spojrzenie na historię wojny secesyjnej. Skłania czytelników do krytycznej oceny ustalonych narracji wokół Lincolna i konfliktu, a także oferuje wgląd w rolę mediów i intryg politycznych w tamtych czasach. Wielu uznało ją za dobrze napisaną i pouczającą, z pochwałami za jej uczoność i logikę.

Krytycy twierdzą, że książka przedstawia jednostronną argumentację, pozbawioną zaangażowania w kontrargumenty i szerszy kontekst. Niektóre recenzje opisują ją jako powtórzenie starych poglądów lub jako zbyt uproszczoną. Istnieją obawy, że spiskowa perspektywa autora przyćmiewa bardziej zniuansowane rozumienie wydarzeń historycznych. Ponadto niektórzy czytelnicy zauważyli, że styl konwersacji może wydawać się nieformalny lub mylący.

(na podstawie 102 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Truth of the War Conspiracy of 1861

Zawartość książki:

W książce Truth of the War Conspiracy of 1861 Johnstone wyjaśnia, w jaki sposób Lincoln i jego współspiskowcy używali oszustw, półprawd, kłamstw i naruszeń prawa międzynarodowego, aby promować swój spisek wojenny.

Johnstone napisał swoją książkę w 1917 roku, korzystając z dokumentacji, która nie była dostępna, gdy powojenni Konfederaci, tacy jak Davis, Stephens, Semmes i Pollard, pisali swoje historie konfliktu. Johnstone dodaje jeszcze więcej dokumentacji i wyjaśnień na temat tego, jak Lincolnowi udało się rozpocząć wojnę agresji przeciwko mieszkańcom Południa, którzy po prostu chcieli być "pozostawieni w spokoju", aby żyć pod rządem zarządzonym za zgodą rządzonych.