Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Laws of Chaos: Invariant Measures and Dynamical Systems in One Dimension
Sto lat temu stało się wiadome, że systemy deterministyczne mogą wykazywać bardzo złożone zachowanie. Udowadniając, że zwykłe równania różniczkowe mogą wykazywać dziwne zachowanie, Poincare podważył podstawy fizyki newtonowskiej i otworzył okno na nowoczesną teorię dynamiki nieliniowej i chaosu.
Chociaż w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku zaobserwowano dziwne zachowanie w wielu układach fizycznych, nigdy nie sugerowano, że zjawisko to jest nieodłączne od układów deterministycznych. XX wieku, skomplikowane zachowanie układów deterministycznych pozostawało jedynie matematyczną ciekawostką. Dopiero pod koniec lat siedemdziesiątych, wraz z pojawieniem się szybkich i tanich komputerów, uznano, że chaotyczne zachowanie jest powszechne w prawie wszystkich dziedzinach nauki i technologii.
Małe podkowy zaczęły pojawiać się w wielu dziedzinach nauki. W 1971 roku ukuto frazę "dziwny atraktor", aby opisać skomplikowane długoterminowe zachowanie systemów deterministycznych, a termin ten szybko stał się paradygmatem dynamiki nieliniowej.
Narzędzia potrzebne do badania zjawisk chaotycznych są zupełnie inne niż te używane do badania układów okresowych lub quasi-okresowych; narzędzia te są raczej analityczne i miarowo-teoretyczne niż geometryczne. Na przykład, rzucając kostką, możemy zbadać graniczne zachowanie systemu, obserwując długoterminowe zachowanie poszczególnych orbit. Ujawniłoby to niezrozumiale złożone zachowanie.
Możemy też zmienić naszą perspektywę: Zamiast patrzeć na same długoterminowe wyniki, możemy spojrzeć na prawdopodobieństwa tych wyników. Jest to podejście oparte na teorii miar przyjęte w tej książce.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)