Praska wiosna: Inwazja Układu Warszawskiego, 1968

Opinie czytelników

Książka otrzymała mieszane recenzje, z niektórymi czytelnikami chwalącymi jej przegląd wydarzeń związanych z 1968 rokiem i jej informacyjny charakter, podczas gdy inni krytykują ją za brak szczegółów, dokładności i jakości pisania.

⬤ Zapewnia dobry ogólny przegląd wydarzeń
⬤ pouczające i interesujące
⬤ efektywne wykorzystanie muzyki popularnej do oprawiania wydarzeń historycznych
⬤ część historii XX wieku, która jest często pomijana.

⬤ Brak wystarczającej ilości szczegółów, z pominiętymi ważnymi wydarzeniami i datami
⬤ dostrzegalne nieścisłości w faktach historycznych
⬤ słabo napisany z kliszami
⬤ zawiera istotne błędy dotyczące kluczowych postaci i wydarzeń historycznych.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Prague Spring: Warsaw Pact Invasion, 1968

Zawartość książki:

Nadir zimnej wojny: Styczeń 1968 roku, a w Czechosłowacji nowy przywódca partii komunistycznej Alexander Dubcek dał jasno do zrozumienia, że jest to okazja do rozluźnienia sowieckiej kontroli nad krajem. Gdy praska zima powoli przechodzi w praską wiosnę, naprawdę wydaje się, że Dubcek dobrze to ocenił.

Reformy opresyjnego prawa cenzury, poprawa warunków mieszkaniowych, zmniejszenie totalitarnego ucisku - Dubcek obiecuje i spełnia to wszystko. Nowy reżim w Czechosłowacji dąży do zniszczenia komunizmu, ale chce wybrać własne polityczne przeznaczenie. A potem, w nocy z 20 na 21 sierpnia, Praska Wiosna zostaje zmiażdżona przez inwazję Układu Warszawskiego: 200 000 komunistycznych żołnierzy, głównie radzieckich, ale także polskich i wschodnioniemieckich, zalewa kraj.

Wynikające z tego protesty i wiece przeciwko inwazji, organizowane głównie przez młodych ludzi, są gwałtowne i krwawe. Setki osób giną w starciach, a samospalenia, dokonywane publicznie i na oczach całego świata, ukazują grozę i głębię uczuć Czechów.

To koniec Praskiej Wiosny, reformacja Czechosłowacji legła w gruzach. Ale pomimo brutalnego zmiażdżenia czeskich nadziei i marzeń, wydarzenia 1968 roku położyły podwaliny pod przyszłe zmiany.

Zajmie to kolejne dwie dekady, ale ostatecznie to właśnie w tym czasie rozpocznie się rozpad bloku komunistycznego.