Pranie mózgu: jego historia, stosowanie przez totalitarne reżimy komunistyczne oraz historie amerykańskich i brytyjskich żołnierzy i jeńców, którzy zdefi

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 19 głosach.

Oryginalny tytuł:

Brainwashing: Its History; Use by Totalitarian Communist Regimes; and Stories of American and British Soldiers and Captives Who Defi

Zawartość książki:

Weteran agencji wywiadowczych i dziennikarz Edward Hunter dzieli się doświadczeniami mężczyzn, z którymi przeprowadzał wywiady, a którzy byli poddawani praniu mózgu jako więźniowie w totalitarnych społeczeństwach komunistycznych.

Ta szokująca, a jednocześnie pouczająca demaskacja historii i technik prania mózgu przez komunistyczne służby wojskowe i bezpieczeństwa, książka rozpoczyna się od zagłębienia się w początki tej praktyki. Iwan Pawłow, ceniony naukowiec w Związku Radzieckim, był nieświadomym pomocnikiem tego procesu - jego eksperymenty na zwierzętach i odkrycia, których dokonał, stanowiły podstawę metod uwięzienia i przesłuchań stosowanych w wielu państwach komunistycznych. Celem takich procedur było rozbicie ego danej osoby i odbudowanie go w formie niezachwianego zwolennika ideologii komunistycznej.

Rozdział po rozdziale otrzymujemy szczegółowy przewodnik po fizycznych i psychicznych manipulacjach, które składają się na pranie mózgu. Informacje te są poparte licznymi wywiadami i relacjami więźniów, którzy przeżyli, aby opowiedzieć o swoich mękach. Niektórzy z nich to intelektualiści, prześladowani za swoje zdolności umysłowe, podczas gdy inni to pojmani żołnierze. Wielu z nich zachowało zdrowie psychiczne, odkrywając sposoby na obalenie procesu - surowe wywiady, pełne gróźb, zostały odrzucone. Krótko mówiąc, podręcznik prania mózgu ma wady i słabości, które można wykorzystać.

Chociaż temat jest z natury ponury i mroczny, narracja Edwarda Huntera przeplatana jest humorystycznymi opowieściami. Doświadczenia brytyjskich i amerykańskich jeńców wojennych podczas wojny koreańskiej są humorystyczne; ku zdumieniu swoich strażników, mężczyźni udawali szaleństwo i udawali halucynacje, czy to poprzez posiadanie iluzorycznej dziewczyny, czy jazdę na nieistniejącym rowerze. Poczucie koleżeństwa znacznie wzmocniło determinację tych żołnierzy, pomimo niekorzystnych warunków panujących w ich obozie.