Praktyki identyfikacji w fikcji XX wieku

Oryginalny tytuł:

Identification Practices in Twentieth-Century Fiction

Zawartość książki:

Zadanie identyfikacji jednostki dało początek wielu innowacjom technicznym, w tym analizie odcisków palców i profilowaniu DNA. Stworzono również szereg metod przechowywania i klasyfikowania tożsamości ludzi, takich jak dowody tożsamości i rejestry cyfrowe.

Identification Practices and Twentieth-Century Fiction testuje hipotezę, że te techniki i metody, praktykowane w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych w długim XX wieku, są nieodłącznie związane z literacką reprezentacją własnej tożsamości z tego samego okresu. Do tej pory pytanie „kim się jest” w sensie formalnej identyfikacji pozostawało oderwane od pytania „kim się jest” w kategoriach reprezentacji unikalnej indywidualności. Umieszczenie tych dwóch pytań w dialogu pozwala na ponowną ocenę różnych sposobów konstruowania wyjątkowości w tym okresie oraz na ponowną ocenę historycznego i literackiego kontekstu takiej konstrukcji.

W rozdziałach obejmujących rozwój pobierania odcisków palców, instytucję dowodów tożsamości podczas II wojny światowej, profilowanie DNA i współczesną inwigilację cyfrową, a także analizę pisarstwa autorów takich jak Joseph Conrad, Graham Greene, Elizabeth Bowen, J.G. Ballard, Don DeLillo i Jennifer Egan, Identification Practices and Twentieth-Century Fiction wnosi oryginalny wkład w dyscypliny literatury angielskiej, historii i kulturoznawstwa.