Oryginalny tytuł:
The Practice of Rhetoric: Poetics, Performance, Philosophy
Zawartość książki:
Eseje, które pokazują, co szeroka koncepcja retoryki oznacza i robi w odniesieniu do praktyki.
Retoryka jest sztuką podkreślania, w starożytnym sensie wydobywania na światło dzienne lub zasłaniania w cieniu, i jest zarówno praktyką, jak i teorią dotyczącą tej praktyki. W ostatnich dziesięcioleciach badacze retoryki zwrócili się ku podejściom, które łączą poetykę, performans i filozofię w "sztukę praktyczną". The Practice of Rhetoric: Poetics, Performance, Philosophy przedstawia właśnie takie ujęcie retoryki, które zakłada i uwzględnia podejścia teoretyczne, oferując zbiór zasad zebranych w ogniu i próbach praktyki publicznej. Eseje zebrane w tym tomie są inspirowane pojemną koncepcją retoryki przedstawioną przez historyka retoryki Jeffreya Walkera, który jest być może najbardziej znany z podkreślania misji edukacyjnej retoryki i jej inwestycji zarówno w teorię, jak i praktykę.
Książka rozszerza tę wizję poprzez pryzmat poetyki, performansu i filozofii argumentacji. Poetyka pokazuje znaczenie retoryki we wszystkich jej werbalnych możliwościach i materialnych przejawach, w kontekstach od średniowiecznych pól zaatakowanych przez myszy po zagrożenie toksycznymi strumieniami w XX wieku. Spektakl umieszcza to, co zostało stworzone, w ogniu życia publicznego, wystukując rytmy bizantyjskiej prozy lub używając kolażu do wizualnego przedstawienia wierzeń i przekonań Martina Luthera Kinga Jr. Filozofia argumentacji wprowadza w życie wzajemnie konstytutywną relację między retoryką a dialektyką, oferując nowe spojrzenie i konteksty dla starych narzędzi, takich jak staza i dysputa, jednocześnie koncentrując się na użyteczności i możliwości nauczania.
Zebrane tu eseje, obejmujące różne stulecia i konteksty, pokazują ciągłą potrzebę uważnego zwracania uwagi na współpracę języka opisowego i rzeczywistości normatywnej, słownictwa pojęciowego i praktyki materialnej, mowy publicznej i moralnego samokształtowania. Niniejszy tom ożywi długotrwałe rozmowy na temat publicznej, światotwórczej praktyki retoryki, ożywiając tym samym na nowo jej obywatelską misję.
