Praktyka praktyki

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Practice Practice

Zawartość książki:

Biznes architektoniczny - ukształtowany przez ustawodawstwo antymonopolowe i prokorporacyjną politykę rządową - stworzył wydobywcze, niesprawiedliwe i niepewne środowisko dla swoich praktyków. Presja ta doprowadziła wiele małych firm, które stanowią około trzech czwartych biur architektonicznych w Stanach Zjednoczonych, do przyjęcia zróżnicowanych, doraźnych strategii organizacyjnych i przetrwania. W swojej niepewności te małe firmy oferują podatny grunt do testowania bardziej odpornych struktur. Jeden z takich modeli, spółdzielnia pracownicza, oferuje krytyczny tryb praktyki, który jest sprawiedliwy, demokratyczny i odnosi się do systemowych nierówności, które nękają ten zawód.

Practice Practice odnosi się do równoległych trajektorii spółdzielni w Stanach Zjednoczonych i profesjonalizacji architektury. To kontekstualne tło podkreśla zbieżne zmagania ruchu robotniczego i pojawienie się korporacji architektonicznej. W tym kontekście model spółdzielczy jest przedstawiany jako wyzwanie dla dominujących warunków zawodu. Logistyczne ramy tworzenia spółdzielni architektonicznej - w tym diagramy, przykładowe umowy operacyjne i regulaminy - są oferowane każdej firmie, która chce przejść transformację lub włączyć się na nowo. Książka przewiduje społeczne, ekonomiczne i estetyczne korzyści spółdzielni architektonicznej, biorąc pod uwagę spółdzielnie w innych branżach. Wreszcie, Practice Practice przedstawia wizję spółdzielczej sieci małych firm architektonicznych, wyobrażoną we współpracy z Architecture Lobby.

Książka ta sytuuje, celebruje i przewiduje przyszłość dla małych firm. W całej książce wywiady, wizyty w biurach, wizyty na miejscu i notatki terenowe dokumentują spotkania z ponad dwudziestoma takimi firmami. Biura te pokazują wywrotową siłę małych firm. Gdyby model współpracy przeniknął do takich miejsc, zmieniłby się charakter praktyki i przemysłu. Zbudowana praca odzwierciedlałaby coraz bardziej zróżnicowaną wrażliwość, głosy pracowników mniejszości zostałyby wzmocnione, a pracownicy zyskaliby kapitał poprzez własność. Architekci weszliby w ekonomię solidarności, przekształcając swoje społeczności.