Praktyka oparta na dowodach dla terapeutów zajęciowych

Opinie czytelników

Książka jest wysoce zalecana dla studentów i praktyków terapii zajęciowej, zapewniając kompleksowy, ale zrozumiały przewodnik po praktyce i badaniach opartych na dowodach. Podczas gdy wielu uważa ją za bardzo pomocną i łatwą w czytaniu, niektórzy uważają, że brakuje jej głębi dla osób zajmujących się innymi dziedzinami badań.

Kompleksowe omówienie praktyki opartej na dowodach naukowych w terapii zajęciowej, łatwe do zrozumienia, wysoce zalecane przez obecnych użytkowników i służy jako długoterminowe odniesienie.

Ograniczone znaczenie dla osób studiujących poza terapią zajęciową, co sugeruje, że może nie w pełni zaspokajać potrzeby szerszej publiczności.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Evidence-Based Practice for Occupational Therapists

Zawartość książki:

PRAKTYKA OPARTA NA DOWODACH DLA TERAPEUTÓW ZAJĘCIOWYCH.

Praktyka oparta na dowodach (EBP) jest jedną z sił napędowych w obecnej praktyce opieki zdrowotnej. Terapeuci zajęciowi uznają potrzebę badań i podejścia do interwencji opartego na dowodach, ale mogą potrzebować wskazówek, jak to zrobić. Niniejsza książka ma na celu uczynienie praktyki opartej na dowodach dostępną i istotną dla terapeutów zajęciowych, wykorzystując przykłady z praktyki terapeutycznej. Zapewni im umiejętności wyszukiwania i uzyskiwania dostępu do wymaganych dowodów w celu wspierania lub kwestionowania praktyki.

Publikacja pierwszego wydania tej książki w 2000 roku zasygnalizowała otwartość społeczności terapii zajęciowej na praktykę opartą na dowodach. Drugie wydanie, oprócz dostarczenia praktycznych informacji na temat EBP, odnosi się również do tego, jak ewoluowała ona w kulturze terapii zajęciowej. Autor rozważa definicję terapii zajęciowej opartej na dowodach, wpływ zarządzania badaniami oraz wpływ opieki społecznej na odpowiednie dowody. Kwestie wdrażania zostały omówione bardziej szczegółowo, w tym zarządzanie zmianą i wytyczne dotyczące praktyki. Dodano trzy nowe rozdziały dotyczące dowodów z innych źródeł, przeprowadzania przeglądu dowodów oraz opracowywania i stosowania wytycznych dotyczących praktyki.