Ocena:
Recenzje podkreślają, że książka jest doskonałym i godnym polecenia dziełem Reinharta Kosellecka, zwracając uwagę na jej znaczenie w filozofii historii. Wielu recenzentów chwali usługę dostawy, wskazując na zadowolenie z zakupu.
Zalety:Doskonała treść, godna polecenia, dobra dostawa i obsługa, cenne spostrzeżenia wybitnego filozofa.
Wady:Brak konkretnych wad wymienionych w recenzjach.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
The Practice of Conceptual History: Timing History, Spacing Concepts
Reinhart Koselleck jest jednym z najważniejszych teoretyków historii i historiografii ostatniego półwiecza. Jego praca ma implikacje dla współczesnych studiów kulturowych, które wykraczają daleko poza dyskusje na temat praktycznych problemów metody historycznej. Jest on czołowym przedstawicielem i praktykiem Begriffsgeschichte, metodologii badań historycznych, która koncentruje się na wynalezieniu i rozwoju podstawowych pojęć leżących u podstaw i informujących o wyraźnie historycznym sposobie bycia w świecie.
Osiemnaście esejów zawartych w tym tomie ilustruje cztery tezy koncepcji historii Kosellecka. Po pierwsze, proces historyczny jest naznaczony charakterystycznym rodzajem czasowości różnym od tego, który można znaleźć w naturze. Czasowość ta jest wielopoziomowa i podlega różnym wskaźnikom przyspieszenia i spowolnienia, i funkcjonuje nie tylko jako matryca, w której dzieją się wydarzenia historyczne, ale także jako siła sprawcza w determinowaniu rzeczywistości społecznej samej w sobie.
Po drugie, rzeczywistość historyczna jest rzeczywistością społeczną, wewnętrznie zróżnicowaną strukturą relacji funkcjonalnych, w której prawa i interesy jednej grupy zderzają się z prawami i interesami innych grup i prowadzą do konfliktów, w których porażka jest doświadczana jako etyczna porażka wymagająca refleksji nad tym, "co poszło nie tak", aby określić historyczne znaczenie samego konfliktu.
Po trzecie, historia historiografii jest historią ewolucji języka historyków. Pod tym względem prace Kosellecka są zbieżne z pracami Barthes'a, Foucaulta i Derridy, z których wszyscy podkreślają status historiografii jako dyskursu, a nie dyscypliny, i wyróżniają konstytutywną naturę dyskursu historycznego w przeciwieństwie do jego roszczenia do dosłownej prawdziwości.
Wreszcie, czwartym aspektem koncepcji historii Kosellecka jest to, że właściwie historyczna koncepcja historii jest oparta na świadomości, że to, co nazywamy nowoczesnością, jest niczym więcej niż aspektem odkrycia koncepcji historii w naszej epoce. Aporie modernizmu - zarówno w sztuce i literaturze, jak i w naukach humanistycznych i przyrodniczych - są funkcją odkrycia historyczności zarówno społeczeństwa, jak i wiedzy.
