Praktyka emocjonalna w literaturze staroangielskiej

Oryginalny tytuł:

Emotional Practice in Old English Literature

Zawartość książki:

Badanie sposobu, w jaki emocje były praktykowane i przedstawiane w tekstach staroangielskich.

Nauka jest coraz bardziej zainteresowana badaniem koncepcji emocji występujących w literaturze staroangielskiej. Niniejsze studium stanowi kolejny krok w tym kierunku, dowodząc, że zarówno teksty heroiczne, jak i religijne były nośnikami praktyki emocjonalnej - czyli robienia rzeczy za pomocą emocji.

Wykorzystując studia przypadków z poezji heroicznej (Beowulf, Bitwa pod Brunanburh i Bitwa pod Maldon), poezji religijnej (Chrystus I i Chrystus III) i homilii (wybrane fragmenty Księgi z Vercelli, Homilie Blicklinga i dzieła Wulfstana), pokazuje poprzez szczegółowe, bliskie lektury, że teksty mogą być wykorzystywane do odgrywania stylów emocjonalnych, zarządzania emocjami wynikającymi z konkretnych wydarzeń i negocjowania relacji zarówno w grupach społecznych, jak i z Bogiem. Tymczasem rozdział poświęcony staroangielskiemu Boethiusowi bada, w jaki sposób kontrola niesfornych emocji jest teoretyzowana jako przeniesienie przywiązania z rzeczy tego świata na rzeczy boskie.

Ogólnie rzecz biorąc, tom oferuje nowe spojrzenie na społeczne funkcje gatunków oraz kwestie odbioru i wykonania; i daje wgląd w to, jak ludzie wczesnego średniowiecza używali emocji, aby odnosić się do swojego świata, doczesnego i wiecznego.