Praktischer Idealismus: Der Kalergi-Plan zur Zerstrung der europischen Vlker

Opinie czytelników

Recenzje podkreślają intrygującą treść książki, przedstawiając ją jako znaczące świadectwo historyczne oraz mieszankę wizjonerskich spostrzeżeń i kontrowersyjnych ideologii. Pojawiają się jednak obawy dotyczące fizycznej reprodukcji książki i interpretacji jej tematów.

Książka jest pouczająca i oferuje cenny wgląd w historię Europy, charakteryzując się przejrzystym pisaniem i prowokującymi do myślenia pomysłami. Wielu recenzentów uważa ją za lekturę obowiązkową, określając ją jako wciągającą i wizjonerską, a niektórzy chwalą jej historyczną perspektywę i analizę struktur społecznych.

Niektórzy recenzenci wyrażają sceptycyzm wobec kontrowersyjnych poglądów autora, w szczególności jego przestarzałych i rasistowskich teorii. Pojawiają się również skargi dotyczące jakości fizycznej książki, w szczególności oprawy i jakości papieru, a także obawy dotyczące legalności przedruku.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Biorąc pod uwagę niski poziom krwi i szlachty intelektualnej, nie było zaskoczeniem, że trzecia klasa ludzi tymczasowo przejęła władzę: plutokracja. Forma konstytucyjna, która zastąpiła feudalizm i absolutyzm, była demokratyczna; formą rządów była plutokracja. Dziś demokracja jest fasadą plutokracji: ponieważ ludzie nie tolerowaliby nagiej plutokracji, nominalna władza pozostaje w ich rękach, podczas gdy faktyczna władza spoczywa w rękach plutokratów. Zarówno w demokracjach republikańskich, jak i monarchicznych, mężowie stanu są marionetkami, a kapitaliści są mistrzami: dyktują wytyczne polityki, kontrolują wyborców, kupując opinię publiczną, ministrów poprzez relacje biznesowe i społeczne.

Feudalna struktura społeczna została zastąpiona plutokratyczną: status społeczny nie zależy już od urodzenia, ale od dochodów. Dzisiejsza plutokracja jest potężniejsza niż wczorajsza arystokracja: nikt nie stoi ponad nią, tylko państwo, które jest jej narzędziem i wspólnikiem.

Kiedy istniała prawdziwa arystokracja krwi, system arystokracji urodzenia był bardziej sprawiedliwy niż dzisiejsza arystokracja pieniądza: ponieważ wtedy kasta rządząca miała poczucie odpowiedzialności, kultury i tradycji, podczas gdy klasa rządząca dzisiaj jest pozbawiona poczucia odpowiedzialności, kultury i tradycji.