Praca

Oryginalny tytuł:

Work

Zawartość książki:

"Kiedy spotykamy się z dziełami Richarda Makina, pojawia się pilne pytanie: jak właściwie to czytać? Jedno z pierwszych zdań w książce brzmi: "Kolejność słów jest aluzyjną obecnością, pozostałością". Aby zrozumieć tę językową "pozostałość", trzeba zmienić swoje postrzeganie tego, jak działa narracja. Praca, podobnie jak inne dzieła Makina, jest aluzyjna, nieuchwytna, solipsystyczna i zabawna. Nie oferuje czytelnikowi żadnej kotwicy - linearnej historii, rozpoznawalnych postaci - zamiast tego jesteśmy dryfowani na morzu słów. Obrazy i fragmenty pojawiają się i znikają, możliwe gatunki - science fiction, kryminał noir, autobiograficzny konfesjonał - przylegają do umysłu, a potem równie łatwo znikają. "Odziedziczyłem namagnesowane zwłoki porzuconego imperium" - mówi. Można to odczytać jako fragment powieści spekulatywnej lub jako własną ocenę Makina stanu współczesnej fikcji. Praca to fikcja jako polisemiczny wehikuł i mise en abyme". -The Driftless Area Review.

"Jedną z niezwykłych rzeczy w pisarstwie Richarda Makina, a zwłaszcza w jego najnowszej książce Work, jest to, jak udaje mu się stworzyć narrację z tysiąca różnych fragmentów. Codzienne sytuacje wypaczone przez logikę snów stają się niemal encyklopedyczne. To, co robi z tymi sytuacjami, nigdy nie jest nudne. Nadaje swoim materiałom dramatyczny wydźwięk, zapowiada grozę i dostarcza garść epifanii, jednocześnie pozwalając sobie na liczne zwroty akcji, które zakłócają linearny bieg wydarzeń i sugerują nowe możliwości narracyjne. Nic w Work nie jest tym, czym się wydaje na pierwszy rzut oka - ani nawet na drugi. Makin ma wrażliwość poety i tak jak w przypadku najlepszej poezji, która wymaga i nagradza uważność, nie wszystko ma idealny sens - i nie musi. Chwalebnie niedoskonałe? To równie dobry opis, jak każdy inny, który w żaden sposób nie umniejsza Work, który jest przede wszystkim wielkim osiągnięciem estetycznym". -Brian Marley

"Nie dająca się sklasyfikować powieść encyklopedyczna, której liście stanowią część ogromnego korpusu, który splata metafikcyjne spekulacje z buntownikami i rewolucją, teorią i arkanami, czarownicami i inkwizycją, nauką i magią, odmieńcami i bezkręgowcami morskimi z pięcioma lub więcej promieniującymi ramionami, osadzona gdzieś w dystopii przyszłości, która skręca w dziwnie znajomą teraźniejszość, w której asymptomatyczni są rozstrzeliwani na pierwszy rzut oka. Są tu echa Ackera, Becketta, późnego Ballarda i arcydzieła Lautramonta Maldoror, ale wystawna polifoniczna siatka języka, rejestru i pękniętych schizoidalnych idiolektów jest unikalna dla Makina. Jeśli lubisz, gdy twoja fikcja jest całkowicie okablowana, ta pozycja jest dla ciebie". -Philip Terry.

"Praca to alter-ego Richarda Makina: praca jako ciężki trud w maszynowni, praca jako spreparowana pamięć, praca jako magiczne zaklęcia, inwokacje. Kiedy po raz pierwszy zaangażowałem się w tę pracę, pracę na najwyższym poziomie, pracę o obsesyjnej naturze, zostałem zabrany w podróż bez konkretnego celu; musiałem pracować w przerywnikach. Jak stwierdza w swoim dzienniku, jest to spragniona praca, praca rytualna, mobilna praca ognia. Jestem zdumiony jego zdolnością do zapamiętywania i tworzenia list. Wyraźnie zaznajomiony z bardziej radykalnymi technikami; stosowaną techniką jest parataksja pneumatyczna. Jego zadaniem jest monitorowanie przypływu. Praca: nie ma sobie równych"-James Davies.