Opinie czytelników
Podsumowanie:Wspomnienia Rogera Angella, „Let Me Finish”, oferują ciepłą i szczerą eksplorację jego życia, wypełnioną anegdotami opowiadającymi o jego dzieciństwie, karierze w The New Yorker i relacjach z różnymi znanymi postaciami. Książka charakteryzuje się płynnym pisaniem i wciągającą fabułą, przemawiając zarówno do czytelników zaznajomionych, jak i niezaznajomionych z pochodzeniem Angella. Podczas gdy czytelnicy chwalą urok i nostalgię jego refleksji, niektórzy uważają, że narracja może być nierówna i czasami mniej wciągająca.
Zalety:⬤ Ciepły i wciągający styl pisania.
⬤ Fascynujące anegdoty z bogatego życia pisarza i redaktora The New Yorker.
⬤ Oferuje zarówno osobiste, jak i literackie spostrzeżenia, dzięki czemu jest interesujący nawet dla osób niezaznajomionych z twórczością Angella.
⬤ Wywołuje nostalgię i stanowi okno na minioną epokę.
⬤ Wielu czytelników uznało ją za pocieszającą i odpowiednią do czytania przy łóżku.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że druga połowa książki jest słabsza niż pierwsza.
⬤ Sporadyczne wymienianie nazwisk może rozpraszać niektórych czytelników.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy uznali ten pamiętnik za niezwykle wciągający; niektórzy uważali, że może być nudny.
⬤ Brak głębokiego rozwoju postaci może sprawić, że niektórzy będą chcieli więcej.
⬤ Kilka recenzji sugerowało, że może być mniej wciągająca dla osób niezainteresowanych środowiskiem literackim Angell.
(na podstawie 44 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Let Me Finish
Zawartość książki:
Powszechnie znany jako oryginalny i pełen wdzięku pisarz, Roger Angell zyskał oddanych fanów dzięki swoim esejom w New Yorkerze. Teraz, w Let Me Finish, głęboko osobistej, świeżej formie autobiografii, bez sentymentów przygląda się swoim wczesnym dniom jako chłopiec dorastający w czasach prohibicji w Nowym Jorku z niezwykłym ojcem, matką, Katharine White, która była założycielką redaktora New Yorkera i słynnym ojczymem, pisarzem E.
B. White. Intymne, zabawne i poruszające portrety stanowią centralny element książki, w której Angell wspomina swoich zaskakujących krewnych, swoją wczesną atrakcję dla baseballu w czasach Rutha, Gehriga i DiMaggio oraz swoich żywych kolegów podczas długiej kariery jako pisarz i redaktor New Yorkera.
Przepełniony przyjemnością i smutkiem, rozbrajający pamiętnik Angella przywołuje również przywiązanie do lepszych chwil w życiu. "
