Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Donny Haraway dotyczy złożonych relacji między ludźmi a gatunkami innymi niż ludzkie w kontekście zmian klimatycznych i kwestii środowiskowych. Proponuje nowe narracje i interdyscyplinarne podejścia do zrozumienia naszych warunków życia w kontekście trwającego Szóstego Wielkiego Wymierania. Chociaż książka jest bogata w wnikliwe koncepcje i jest uważana za cenną dla eko-aktywizmu, stanowi również wyzwanie ze względu na gęsty styl pisania i dosadność.
Zalety:Książka jest chwalona za prowokującą do myślenia treść i cenne spostrzeżenia na temat eko-aktywizmu i wielogatunkowej egzystencji. Wielu czytelników docenia unikalny styl pisania Haraway, grę słów i umiejętność łączenia złożonych pomysłów. Druga połowa książki jest szczególnie chwalona za to, że jest wciągająca i starannie przygotowana. Oferuje ona ścieżki prowadzące do zrozumienia i rozwiązania kryzysów klimatycznych, nie będąc przy tym przytłaczająco przygnębiającą.
Wady:Pierwsza połowa książki jest opisywana jako gęsta i trudna do odczytania, co sprawia, że dla niektórych czytelników stanowi wyzwanie. Pojawiają się komentarze na temat gadatliwości Haraway i stylu pisania, który może wydawać się pretensjonalny. Niektórzy uznali powtarzające się frazy za irytujące, a kilka recenzji sugeruje, że nie nadaje się ona do przypadkowego lub ślepego zakupu bez wcześniejszej znajomości twórczości Haraway.
(na podstawie 50 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Staying with the Trouble: Making Kin in the Chthulucene
Zawartość książki:
W środku spirali ekologicznej dewastacji, wielogatunkowa feministyczna teoretyczka Donna J. Haraway oferuje prowokacyjne nowe sposoby rekonfiguracji naszych relacji z Ziemią i wszystkimi jej mieszkańcami.
Unika ona określania naszej obecnej epoki mianem antropocenu, woląc konceptualizować ją jako coś, co nazywa chthulucenem, ponieważ trafniej i pełniej opisuje naszą epokę jako taką, w której to, co ludzkie i nie-ludzkie, jest nierozerwalnie połączone w tentakularnych praktykach. Chthulucene, jak wyjaśnia Haraway, wymaga sym-poiesis, czyli tworzenia z, a nie auto-poiesis, czyli tworzenia siebie.
Nauka radzenia sobie z trudem wspólnego życia i umierania na zniszczonej ziemi okaże się bardziej sprzyjająca myśleniu, które zapewni środki do budowania bardziej przyjaznych do życia przyszłości. Teoretycznie i metodologicznie napędzana przez znacznik SF - figury sznurkowe, fakty naukowe, science fiction, feminizm spekulatywny, spekulatywna fabuła - Pozostając z kłopotem jeszcze bardziej ugruntowuje reputację Haraway jako jednej z najbardziej odważnych i oryginalnych myślicielek naszych czasów.
