Pozór i zdarzenie: Filozofia aktywistyczna i sztuki okazjonalne

Opinie czytelników

Książka Briana Massumiego bada przecięcia ontologii, estetyki i politycznych implikacji sztuki przez pryzmat różnych filozofów. Chociaż książka przedstawia złożone idee dotyczące percepcji i relacyjności, może stanowić wyzwanie dla osób niezaznajomionych z pokrewnymi tradycjami filozoficznymi.

Książka oferuje wnikliwe dyskusje na temat sztuki i percepcji, skutecznie ilustrując złożone koncepcje przykładami z prawdziwego świata. Dobrze nadaje się dla czytelników z pewnym doświadczeniem w filozofii kontynentalnej, zwłaszcza z Deleuze'em. Pisarstwo zachęca do głębokiego myślenia i oferuje satysfakcjonujące pomysły dla tych, którzy chcą się w nie zaangażować.

Książka nie jest łatwą lekturą i może stanowić wyzwanie dla osób, które nie miały wcześniej styczności z omawianymi koncepcjami filozoficznymi. Niektóre zdania są skomplikowane i wymagają powolnego czytania, aby w pełni zrozumieć idee, co może zniechęcić przypadkowych czytelników.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Semblance and Event: Activist Philosophy and the Occurrent Arts

Zawartość książki:

Badanie „sztuki zdarzeniowej” poprzez koncepcje „pozoru” i „żywej abstrakcji”.

Wydarzenia zawsze przemijają; doświadczanie wydarzenia to doświadczanie przemijania. Ale jak postrzegamy doświadczenie, które obejmuje zarówno to, co właśnie było, jak i to, co dopiero ma nastąpić? W Semblance and Event Brian Massumi, opierając się na pracach Williama Jamesa, Alfreda Northa Whiteheada, Gillesa Deleuze'a i innych, rozwija koncepcję „pozoru” jako sposobu podejścia do tego pytania.

Argumentuje, że jest to kwestia abstrakcji, nie jako przeciwieństwa konkretu, ale jako jego wymiaru: „abstrakcji przeżywanej”. Pozór jest abstrakcją przeżywaną. Massumi wykorzystuje kategorię pozoru do badania praktyk artystycznych, które są relacyjne i zorientowane na wydarzenia - znanych jako sztuka interaktywna, sztuka efemeryczna, sztuka performance, interwencja artystyczna - które określa zbiorczo jako „sztuki zdarzeniowe”. Każda praktyka artystyczna wymyśla własne rodzaje relacyjnych wydarzeń abstrakcji przeżywanej, aby stworzyć charakterystyczny gatunek pozoru. Relacyjne zaangażowanie dzieła sztuki, kontynuuje Massumi, nadaje mu polityczną wartość, tak samo niezbędną i bezpośrednią jak wymiar estetyczny.