Późny Beethoven: Muzyka, myśl, wyobraźnia

Opinie czytelników

Recenzje użytkowników książki „Late Beethoven” autorstwa Maynarda Solomona prezentują mieszany odbiór, podkreślając cenne spostrzeżenia na temat późnych dzieł Beethovena, jednocześnie krytykując książkę za jej gęsty akademicki styl i spekulatywne interpretacje muzyki i filozofii.

Oferuje kompleksową eksplorację kluczowych zagadnień dotyczących muzycznych innowacji Beethovena i jego relacji z masonerią.

Dostarcza solidnych badań na temat artystycznego kontekstu i rewolucyjnej natury Beethovena.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Late Beethoven: Music, Thought, Imagination

Zawartość książki:

W serii potężnych uderzeń muzyka ostatnich lat Beethovena na nowo zdefiniowała jego spuściznę i poszerzyła sferę doświadczeń dostępnych dla twórczej wyobraźni. Późny Beethoven Maynarda Solomona bada fenomen ostatniej fazy, skupiając się w szczególności na uderzającej metamorfozie w systemie przekonań Beethovena, która rozpoczęła się na początku piątej dekady jego życia i ostatecznie doprowadziła do gruntownej zmiany jego poglądów na naturę, starożytność, boskość i ludzki cel.

Korzystając z listów, pamiętników i rozmów kompozytora, Solomon śledzi zainteresowanie Beethovena konstelacją heterogenicznych idei, zaczerpniętych z romantyzmu, masonerii, religii porównawczej, wschodniego rytuału inicjacyjnego, mitologii śródziemnomorskiej, estetyki oraz myśli klasycznej i współczesnej. Dzięki tym często tajemniczym źródłom, Beethoven zyskał dostęp do ogromnego rezerwuaru obrazów i idei, które mogły poszerzyć ekspresyjny i komunikacyjny zasięg muzyki. Ta "mnogość produktywnych obrazów", pisze Solomon, "dostarczyła podpałki dla płomienia jego wyobraźni".

Późny Beethoven to bogaty gobelin oryginalnych spojrzeń na muzykę Beethovena. Solomon postrzega Siódmą Symfonię jako wykorzystanie rytmów starożytności w próbie rewalidacji założeń świata klasycznego; Dziewiątą jako esej o perspektywach i ograniczeniach afirmatywnych, monumentalnych zakończeń; a Wariacje "Diabellego" jako drzwi do wszechświata metaforycznych znaczeń, które wiążą się z początkami. W Sonacie skrzypcowej G op. 96 Solomon odnajduje przywrócenie pełnego zakresu pastoralnego doświadczenia, które znali starożytni poeci. W Grosse Fuge lokalizuje kwestie fragmentacji i ponownego złożenia, a także sugeruje, że kluczowe fragmenty ostatnich sonat przywołują święte stany istnienia.

Te stymulujące perspektywy oświetlają wewnętrzny świat, w którym Beethoven mieszkał przez ostatnie piętnaście lat, oraz sposoby, w jakie jego myśl i muzyka mogą być ze sobą powiązane. Napisany przystępną i elokwentną prozą, z licznymi przykładami muzycznymi, Late Beethoven jest poważnym wkładem w zrozumienie tego cudownego skoku kwantowego w twórczej ewolucji Beethovena.