Późne trzecie tysiąclecie na starożytnym Bliskim Wschodzie: Chronologia, C14 i zmiany klimatu

Oryginalny tytuł:

The Late Third Millennium in the Ancient Near East: Chronology, C14, and Climate Change

Zawartość książki:

Pod koniec trzeciego tysiąclecia p.n.e.

miała miejsce jedna z największych transformacji starożytnego Bliskiego Wschodu, która dotknęła prawie wszystkie regiony od Egiptu po Anatolię i od Morza Śródziemnego po płaskowyż irański. Okres ten był nie tylko świadkiem upadku urbanizacji w południowym Lewancie pod koniec wczesnej epoki brązu III i następującego po niej pasterskiego pośredniego brązu oraz powstania i upadku imperium Akkad w regionie górnego Eufratu, ale także końca egipskiego Starego Państwa w dolinie Nilu.

W ostatnich latach argumentowano, że przyczyny klimatyczne, zwłaszcza gwałtowne zmiany klimatu pod koniec trzeciego tysiąclecia pne (tak zwane wydarzenie 4,2 ka BP) mogły wywołać ten ponadregionalny upadek w zachodniej Azji i Egipcie, łącząc go z okresem jałowienia i ochłodzenia. W niniejszym tomie zebrano referaty zaprezentowane podczas dziesiątego dorocznego seminarium podoktoranckiego Instytutu Orientalistycznego, które odbyło się w dniach 7-8 marca 2014 roku. Omówiono trzy główne tematy: dowody radiowęglowe dla połowy do późnego trzeciego tysiąclecia p.n.e.

na Bliskim Wschodzie, implikacje chronologiczne nowych dat i sposób, w jaki chronologie historyczne/archeologiczne powinny/mogą być dostosowane, oraz -- w oparciu o te dowody -- czy i jak zmiany klimatyczne mogą być związane z przejściami w późnej wczesnej epoce brązu. Ponadto uwzględniono źródła pisane dotyczące wzajemnych powiązań i/lub transformacji i upadku Bliskiego Wschodu w późnej wczesnej epoce brązu, od Egiptu po Syrię/Mezopotamię.