Późne lato

Opinie czytelników

Późne lato autorstwa Luiza Ruffato oferuje przejmującą eksplorację życia i autorefleksji poprzez narrację Oseiasa, starszego mężczyzny powracającego do swojego zmagającego się z trudnościami rodzinnego miasta. Powieść maluje żywy obraz Kataguazy, ukazując jej rozkład społeczny i złożoność relacji rodzinnych. Pomimo przewidywalnego zakończenia i trudnego formatu pozbawionego podziałów na akapity, książka jest doceniana za głęboki oddźwięk emocjonalny i bogaty portret brazylijskiego życia.

Powieść stanowi potężną ewokację ludzkich doświadczeń, oferując głęboki wgląd w więzi rodzinne i indywidualne zmagania. Tłumaczenie jest płynne i płynne, co poprawia wrażenia z lektury. Czytelnicy znajdą wartość w fascynującym portrecie współczesnej Brazylii i żywym przedstawieniu Kataguazy, co pozwoli na lepsze zrozumienie ludzkiej kondycji.

Format książki, składający się z pełnych stron bez akapitów, może odstraszyć niektórych czytelników. Nieznane imiona postaci i członków rodziny mogą być również mylące, potencjalnie prowadząc do rozłączenia dla osób mniej zaznajomionych z kulturą brazylijską. Ponadto przewidywalność zakończenia może pozostawić niektórych czytelników niezadowolonych.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Late Summer

Zawartość książki:

Od jednego z najważniejszych żyjących pisarzy brazylijskich, mocna refleksja na temat skutków izolacji i poczucia nieadekwatności w naszych czasach.

Chory i opuszczony przez żonę i syna Os ias postanawia wrócić do rodzinnego miasta po dwudziestu latach nieobecności. W tym czasie słyszał o swojej rodzinie tylko poprzez sporadyczne telefony od swojej młodszej siostry, Isabeli. Cień samobójstwa ich siostry L gii, gdy miała piętnaście lat, kładzie się na Os iasie, gdy próbuje ponownie nawiązać kontakt z rodzeństwem. Każde z nich jest pochłonięte własnym światem: Rosana i jej obsesja na punkcie sprawności fizycznej; Isabela i jej walka o przetrwanie; Jo o L cio i jego izolacja. Wszyscy są naznaczeni samotnością, ale przede wszystkim Os ias, który, niezrozumiany przez członków rodziny i starych znajomych, postanawia położyć kres swojej podróży.

Późne lato można odczytywać zarówno jako realistyczną opowieść o przesiedlonym człowieku torturowanym nieudaną próbą odkupienia przeszłości, jak i portret współczesnego społeczeństwa, w którym klasy społeczne zerwały jakąkolwiek formę dialogu między nimi, a ludzie stali się zbuntowanymi planetami, których ścieżki przecinają się od czasu do czasu, ryzykując wzajemne zniszczenie.