To Know All Mysteries: The Mystagogue Figure in Classical Antiquity and in Saint Paul's Letters to the Corinthians
Niniejsza książka analizuje sposób, w jaki Paweł przedstawia siebie jako przewodnika po tajemnicach, "mistagoga" w 1-2 Liście do Koryntian. Opisując siebie jako rodzaj mistagoga dla wspólnoty, Paweł podążał za precedensem zarówno w źródłach żydowskich, jak i nieżydowskich, powołując się na język mistagogiczny, aby zaangażować się w polemikę z rywalem.
Jednak w przeciwieństwie do tego precedensu, Paweł rozumie mistagoga jako postać dwudzielną - składającą się zarówno z głupoty, jak i mądrości jednocześnie. C. Andrew Ballard argumentuje, że starożytni mistagogowie byli często opisywani na dwa różne sposoby: jako figury mocy oraz figury słabości i głupoty.
Paweł syntetyzuje oba aspekty mistagoga w swojej autoprezentacji dla Koryntian. Postać mistagoga, jako mądrego głupca, była użyteczna dla Pawła, ponieważ opisywała nie tylko jego własne doświadczenie jako cierpiącego, ale autorytatywnego apostoła, ale także doświadczenie jego bóstwa, cierpiącego i uwielbionego Chrystusa.
Przedstawiając siebie zarówno jako potężnego, jak i głupiego mistagoga, Paweł mógł argumentować, że jest bardziej autentycznym naśladowcą Chrystusa niż jego przeciwnicy w Koryncie, którzy chełpili się wywyższaniem siebie zamiast pokorą. W ten sposób Paweł wykorzystał postać mistagoga jako strategiczne narzędzie retoryczne w swojej komunikacji z Koryntianami.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)