Pożeracz snów

Opinie czytelników

The Eater of Dreams autorstwa Christophera Bogarta to zbiór wierszy opowiadający historie osób uciekających przed przemocą i rozpaczą spowodowaną przez kartele narkotykowe w Ameryce Środkowej i Południowej, tylko po to, by zmierzyć się z rozczarowaniem na granicy Stanów Zjednoczonych. Wiersze wyróżniają się wyjątkową prezentacją i emocjonalną głębią.

Książka zawiera skrupulatnie zbadane i mistrzowsko wykonane wiersze, które ze współczuciem przedstawiają podróż od beznadziejności do pozorów nadziei. Ma fascynującą narrację i emocjonalnie rezonujące opowiadanie historii, co czyni ją obowiązkową lekturą.

Niektórym czytelnikom może przeszkadzać brak bezpośredniego komentarza redakcyjnego lub kontekstu historycznego, ponieważ wiersze opierają się wyłącznie na głosach bohaterów w celu narracji i zrozumienia.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Eater of Dreams

Zawartość książki:

"Wiersze Christophera Bogarta pokazują, że poezja może obejmować ideę sprawiedliwości i uczucie oburzenia. " - Robert Pinsky, Laureat Nagrody Poetyckiej Stanów Zjednoczonych (1997-2000) The Eater of Dreams zaczyna się wulgarnym przekleństwem, a kończy otwartym pytaniem.

Wiersze opowiadają o podróży, która zaczyna się w piekłach najbiedniejszych części Ameryki Środkowej, a kończy nadzieją na zbawienie w nowym kraju. Tytuł odnosi się, w wąskim znaczeniu, do wiersza, który opowiada o tym, co dzieje się z tymi, których życie i marzenia są przeżuwane pod kołami pociągu towarowego znanego jako Bestia. W szerszym znaczeniu odnosi się do wszystkich przeszkód: brutalnych gangów, karteli narkotykowych, meksykańskich władz imigracyjnych - wszystkich niebezpieczeństw, z którymi muszą się zmierzyć migranci podczas podróży na północ do USA.

Każdego roku tylko czterdzieści procent tych, którzy rozpoczynają podróż, dociera do granicy. Jeden na pięciu migrantów to nieletni bez opieki.

Dwóch na pięciu, mężczyzn i kobiet, jest gwałconych (lub gorzej) przez gangi lub kartele narkotykowe. Niektórzy toną w Rio Grande lub umierają z pragnienia na amerykańskich pustyniach.

Każdego roku około 500 ciał jest wyrzucanych na brzeg lub znajdowanych na naszych pustyniach. Ale wciąż przybywają, ponieważ dla nich raj może być tylko o jedno piekło dalej.