Pożegnanie ze sprawiedliwością: Jim Garrison, zabójstwo JFK i sprawa, która powinna była zmienić historię

Opinie czytelników

Książka zawiera dogłębną analizę sprawy Garrisona związanej z zabójstwem JFK, dokładnie zbadaną przez Joan Mellen. Recenzenci chwalą szczegółowe dowody i krytyczne spojrzenie na zaangażowanie rządu, ale krytykują strukturę organizacyjną i styl pisania, co sprawia, że lektura jest trudna.

⬤ Wyczerpujące badania poparte źródłami pierwotnymi, w tym wywiadami i dokumentami archiwalnymi.
⬤ Mocne dowody sugerujące zaangażowanie CIA w zabójstwo JFK.
⬤ Ważny wgląd w śledztwo Jima Garrisona i kontekst polityczny tamtych czasów.
⬤ Bogactwo informacji cennych dla poważnych badaczy i osób zainteresowanych teoriami spiskowymi.

⬤ Rozdrobniony styl pisania, który może być trudny do naśladowania i brakuje mu jasnej organizacji.
⬤ Trudności z przypisami i cytowaniem źródeł, które zakłócają płynność czytania.
⬤ Długie i czasami nużące szczegóły dotyczące życia Garrisona mogą odciągać uwagę od głównego tematu, jakim jest zamach.
⬤ Niektórzy recenzenci uznali twierdzenia autora za nieprzekonujące lub słabo poparte.

(na podstawie 115 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

A Farewell to Justice: Jim Garrison, JFK's Assassination, and the Case That Should Have Changed History

Zawartość książki:

Pracując z tysiącami wcześniej niepublikowanych dokumentów i opierając się na ponad tysiącu wywiadów, w których wielu świadków wypowiada się po raz pierwszy, Joan Mellen powraca do śledztwa prokuratora okręgowego w Nowym Orleanie Jima Garrisona, jedynego urzędnika publicznego, który w 1969 r.

oskarżył podejrzanego o zabójstwo prezydenta Johna F. Kennedy'ego.

Garrison rozpoczął od ujawnienia sprzeczności w raporcie Warrena, w którym stwierdzono, że Lee Harvey Oswald był niestabilnym marksistą procastrowskim, który działał sam, zabijając Kennedy'ego. Pożegnanie ze sprawiedliwością A Farewell to Justice ujawnia, że Oswald, nie marksista, w rzeczywistości współpracował zarówno z FBI, jak i CIA, a także z amerykańskimi służbami celnymi, a próby sabotowania śledztwa Garrisona sięgały najwyższych szczebli rządu USA. Garrison przeprowadził wywiady z różnymi osobami zaangażowanymi w zabójstwo, od Claya Shawa i pracownika kontraktowego CIA Davida Ferrie po kohortę Oswalda z piechoty morskiej o nazwisku Kerry Thornley, który był co najmniej agentem Agencji Wywiadu Obronnego.

Wśród podejrzanych Garrisona znaleźli się sponsorowani przez CIA żołnierze fortuny zaciągnięci do prób zamachu na Fidela Castro, kubański agent antycastrowski oraz młody biegacz dla spiskowców, z którym autor przeprowadził wywiad po raz pierwszy. Opierając się na wysiłkach Garrisona, Mellen odkrywa decydujące nowe dowody i jasno określa rolę agencji wywiadowczych zarówno w zabójstwie prezydenta, jak i jego tuszowaniu, uruchomionym na długo przed faktycznymi wydarzeniami z 22 listopada 1963 roku.