Pozdrawiam Ósmą Ulicę: Pisma zebrane Mortona Feldmana

Opinie czytelników

Zebrane pisma Mortona Feldmana zapewniają wgląd w jego przemyślenia na temat sztuki, muzyki i jego miejsca w ruchu awangardowym połowy XX wieku. Chociaż eseje i notatki są cenione za ich głębię i jakość literacką, mogą być również gęste i trudne dla niektórych czytelników. Refleksje Feldmana ujawniają jego bogate relacje ze współczesnymi artystami i krytyczne stanowisko wobec różnych ideologii muzycznych.

⬤ Wnikliwe refleksje wybitnego kompozytora amerykańskiej awangardy.
⬤ Wciągający i prowokujący do myślenia styl pisania.
⬤ Bogaty kontekst historyczny dotyczący wpływów sztuki i muzyki w latach 50. i później.
⬤ Przystępny dla osób niezaznajomionych z teorią muzyki.
⬤ Zawiera osobiste anegdoty i komentarze na temat innych artystów, zwiększając intymność narracji.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać tekst za zbyt gęsty lub wymagający.
⬤ Krytyczna perspektywa Feldmana może wydawać się szorstka lub lekceważąca, szczególnie w stosunku do muzyki nieawangardowej.
⬤ Nie jest to kompleksowa historia krytyczna, a raczej zbiór osobistych przemyśleń i esejów.
⬤ Książka może nie zapewniać głębokiego wglądu w techniczne aspekty jego muzyki.

(na podstawie 15 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Give My Regards to Eighth Street: Collected Writings of Morton Feldman

Zawartość książki:

Morton Feldman pisał tak, jak komponował muzykę, starannie umieszczając jeden element po drugim, tworząc jedne z najbardziej klarownych rozważań awangardy na temat tego, co to znaczy tworzyć muzykę. Morton Feldman (1926-87) jest jednym z najbardziej wpływowych amerykańskich kompozytorów XX wieku, człowiekiem, którego muzyka znana jest z ekstremalnej ciszy i delikatnego piękna (podczas gdy sam Feldman był słynnie duży i głośny).

Karlheinz Stockhausen zapytał kiedyś kompozytora, jaki jest jego „sekret”: „Nie pcham dźwięków dookoła” - odpowiedział Feldman. Pisma Feldmana przypominają jego muzykę w swojej cichej stabilności, oscylacji między twierdzeniem a zwątpieniem. Są również zabawne i pouczające, nie tylko o jego własnej muzyce, ale o całej nowojorskiej szkole malarzy, poetów i kompozytorów, która połączyła się w latach pięćdziesiątych, w tym przyjaciół Feldmana Jacksona Pollocka, Philipa Gustona, Marka Rothko, Roberta Rauschenberga, Franka O'Hary i Johna Cage'a.

Give My Regards to Eighth Street to autorytatywny zbiór pism Feldmana, zebranych z opublikowanych artykułów, notatek programowych, wkładek LP, wykładów, wywiadów i niepublikowanych pism. Jest to jedna z tych rzadkich książek, z których każdy może czerpać inspirację, bez względu na powołanie czy dyscyplinę.