Poza moim umysłem

Opinie czytelników

Książka „Out of My Mind” autorstwa Sharon M. Draper jest powszechnie chwalona za emocjonalną głębię i znaczącą eksplorację życia młodej dziewczyny z porażeniem mózgowym, która ma trudności z komunikacją. Czytelnicy opisują ją jako wnikliwą, poruszającą i wpływową, dzięki czemu jest to zalecana lektura zarówno dla młodych, jak i dorosłych odbiorców. Pomimo kilku drobnych problemów logistycznych, takich jak opóźniona dostawa, i mieszanych uczuć co do niektórych aspektów fabuły, ogólnie rzecz biorąc, głęboko rezonuje z wieloma osobami, szczególnie tymi, które mają osobiste powiązania z niepełnosprawnością.

Dobrze napisana i wciągająca historia, oddziałująca emocjonalnie i skłaniająca do refleksji, zapewniająca cenny wgląd w życie osób niepełnosprawnych, promująca empatię i zrozumienie, przyjemna zarówno dla młodych, jak i dorosłych czytelników, momentami humorystyczna i zachęcająca do dyskusji na temat dyskryminacji i życzliwości.

Niektórzy czytelnicy zauważyli problemy z dostawą i krytykowali niektóre elementy fabuły, które były nierealistyczne lub sprzeczne w odniesieniu do przedstawiania lekarzy i edukacji dzieci niepełnosprawnych. Niektórzy wspomnieli również, że przedstawiona technologia wydaje się przestarzała.

(na podstawie 3311 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Out of My Mind

Zawartość książki:

Bestseller New York Timesa od trzech lat!

"Odważna, szczera i fascynująca historia. Mówi wiele." -- School Library Journal (recenzja z gwiazdką)

"Niezachwiana i realistyczna." -- Kirkus Reviews (gwiazdkowa recenzja)

Wielokrotnie nagradzana autorka Sharon Draper przedstawia historię, która na zawsze zmieni sposób, w jaki wszyscy patrzymy na osoby niepełnosprawne, idealną dla fanów "Cudu" RJ Palacio.

Jedenastoletnia Melody nie jest jak większość ludzi. Nie może chodzić. Nie może mówić. Nie potrafi pisać. Wszystko dlatego, że ma porażenie mózgowe. Ale ma też fotograficzną pamięć; pamięta każdy szczegół wszystkiego, czego kiedykolwiek doświadczyła. Jest najmądrzejszym dzieckiem w całej szkole, ale NIKT o tym nie wie. Większość ludzi - jej nauczyciele, lekarze, koledzy z klasy - odrzuca ją jako upośledzoną umysłowo, ponieważ nie może im powiedzieć inaczej. Ale Melody odmawia bycia definiowaną przez swoją niepełnosprawność. I jest zdeterminowana, aby wszyscy o tym wiedzieli... w jakiś sposób.