Powstanie powieści w osiemnastowiecznej francuskiej literaturze pięknej

Oryginalny tytuł:

The Other Rise of the Novel in Eighteenth-Century French Fiction

Zawartość książki:

Powstanie paradygmatu powieści - i leżąca u jego podstaw homologia między powstaniem burżuazyjnej klasy średniej a dojrzewaniem nowego gatunku literackiego - nadal wpływa na sposób, w jaki analizujemy dyskurs ekonomiczny w XVIII-wiecznej powieści francuskiej. Postacie są często postrzegane jako przedstawiające wartości burżuazyjne, nawet jeśli dowody historiograficzne wskazują na faktyczny brak samoświadomej i spójnej burżuazji we Francji we wczesnym okresie nowożytnym.

Podobnie fakt, że szlachta była dynamiczną i zróżnicowaną grupą, której członkowie nauczyli się myśleć w kategoriach indywidualistycznych i merytokratycznych w wyniku dworskiej polityki, jest często ignorowany. The Other Rise of the Novel wzywa do radykalnej rewizji tego, jak realizm, język interesu własnego i wymiany handlowej oraz wyidealizowane wartości szlacheckie oddziałują na siebie we wczesnej powieści nowożytnej. Skupia się na dwóch powieściach z XVII wieku, Roman bourgeois Fureti re i Princesse de Cl ves Lafayette'a oraz czterech powieściach z XVIII wieku, Manon Lescaut Pr vosta, Lettres d'une P ruvienne Graffigny'ego, La Nouvelle H lo se Rousseau i Les infortunes de la vertu Sade'a.

Argumentuje, że osiemnastowieczna francuska fikcja nie odzwierciedla kultury materialnej w sposób mimetyczny, a działania postaci najlepiej analizować, koncentrując się na społecznych i dyskursywnych wymianach inscenizowanych przez tekst, zamiast próbować tworzyć paralele między konkretnymi zachowaniami a rzeczywistymi zmianami historycznymi. Powieść tworzy własną rzeczywistość, przekształcając bohaterów i ich historie w alternatywne modele społeczne, różne artykulacje tego, jak jednostki powinny definiować swoje relacje ekonomiczne z innymi.

Reprezentacja relacji międzyludzkich często podkreśla osobiste koncepcje prywatnych interesów, których nie da się łatwo pogodzić z tradycyjną narracją o przejściu do ekonomicznej nowoczesności. W realizmie nie chodzi więc tylko o wierne opowiadanie historii i psychologiczną głębię: jest to epistemologiczne pytanie o rodzaj dostępu do rzeczywistości, jaki dany gatunek może dać swoim czytelnikom.