The Rise of Comparative History
Niniejsza książka - pierwszy z trzytomowego przeglądu historiografii porównawczej i transnarodowej w Europie - koncentruje się na złożonym zaangażowaniu różnych porównawczych podejść metodologicznych w różne ramy transnarodowe i ponadnarodowe. Uwzględnia skale od historii powszechnej do perspektyw mezoregionalnych (tj.
Bałkany, Europa Środkowa itp.). W formie czytelnika prezentuje 18 studiów historycznych napisanych w latach 1900-1943. Zbiór rozpoczyna się od francuskich i niemieckich dyskusji metodologicznych na przełomie XX i XXI wieku, wynikających z wysiłków na rzecz integracji historii z innymi wyłaniającymi się naukami społecznymi na podstawie metodologii porównawczej.
Następnie w tomie poruszono kwestię porównań strukturalnych i instytucjonalnych, powracając do różnych przedsięwzięć historiograficznych, które próbowały nakreślić szersze (regionalne lub europejskie) ramy interpretacyjne w celu oceny systemów prawnych, wzorców produkcji rolnej oraz wspólnych cech etnograficznych i społeczno-kulturowych. W trzeciej części przedstawiono szereg tekstów, które przedstawiają ponadnarodowe ramy badawcze jako antidotum na narodowy ekskluzywizm.
Podczas gdy w Europie Zachodniej najbardziej oczywistymi takimi ramami były ramy paneuropejskie, w Europie Środkowo-Wschodniej agenda porównawcza była zwykle powiązana z ramami mezoregionalnymi. Studiom towarzyszą krótkie wprowadzenia kontekstowe, w tym informacje biograficzne na temat poszczególnych autorów.
