Slow Anthropology: Negotiating Difference with the Iu Mien
Slow Anthropology analizuje historię Iu Mien, laotańskiej mniejszości zamieszkującej wyżyny, uwikłanej w zakłócenia wojny wietnamsko-amerykańskiej. Badanie to podważa dominującą teorię akademicką, zgodnie z którą grupy żyjące w głębi Azji Południowo-Wschodniej tradycyjnie uciekały na wzgórza, szukając odizolowanej niezależności i bezpieczeństwa.
W ramach tego wyzwania Jonsson podkreśla dziedzictwo negocjowania różnic, które kierowały Iu Mien w interakcjach z sąsiadami. Jonsson zajmuje się południowymi Chinami i Azją Południowo-Wschodnią w czasach przednowoczesnych, przekazuje indywidualne raporty z wojny w Laosie, opisuje współczesne festiwale wiejskie w Tajlandii oraz bada społeczność i tożsamość wśród imigrantów z Azji Południowo-Wschodniej w Stanach Zjednoczonych. Jego studium kwestionuje zachodnie narracje akademickie, które nadmiernie upraszczają mniejszości Azji w celu zdefiniowania i ustabilizowania zachodnich tożsamości.
Odpowiadając na charakterystykę Jamesa C. Scotta dotyczącą wyżyn Azji Południowo-Wschodniej jako strefy schronienia poszukiwanej przez mniejszości obawiające się ucisku ze strony państw nizinnych, Slow Anthropology argumentuje, że dowody na odłączenie się wyżyn były w rzeczywistości symptomami niedawnego upadku społecznego.
Dobrowolna segregacja nie była historycznie typowym stanem w Azji. Autor wykazuje, że negocjacje między różnymi grupami były kluczowe dla tego regionu, podobnie jak zabawa i intersubiektywność dla ewolucji człowieka.
Slow Anthropology opowiada się za badaniami, które uznają sposoby, w jakie mniejszości Azji Południowo-Wschodniej przystosowały się do zmian, przywłaszczyły sobie pomysły swoich sąsiadów i zbudowały własną złożoną tożsamość.