Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Air of Solitude Followed by Requiem
Gustave Roud, być może najbardziej ukochany poeta szwajcarskiej Romandii, jest powszechnie uważany za założyciela nowoczesnej frankofońskiej literatury szwajcarskiej, wraz z Charlesem-Ferdinandem Ramuzem. Roud przez całe życie mieszkał na farmie swojego dziadka w Carrouge w kantonie Vaud.
W Air of Solitude, pierwszej części tej dwuczęściowej książki, przemierza struktury i pola swojej młodości, komponując wspomnienia ze swojego krajobrazu. Narrator wydaje się wychowany w domu, wyrażając nostalgię za tym, co już jest przed nim. Jednak, jak outsider, pozostaje wyraźnie gdzie indziej, niezdolny do uczestniczenia w rytuałach dnia pracy otaczających go mężczyzn - prześladujący cień niespełnionej tęsknoty za uczuciem i przynależnością.
Air of Solitude bada wiejskie ciała i życie Vaudois, powracając raz po raz do pożądanego męskiego robotnika Aima. Pomiędzy każdą sekcją Air of Solitude Roud wstawia krótkie winiety, które dostarczają ulotnych i lirycznych obrazów, przypominających aluzje do na wpół zapomnianych wspomnień.
Jednak Roud pozostawia związek między tytułowymi sekcjami a przerywnikami niejednoznaczny. Gdy książka kończy się Requiem, resztki narracji rozpadają się, pozostawiając jedynie widmowe strzępy pamięci, gdy Roud konfrontuje się z zagadką straty w niezrównanej, wysadzanej klejnotami prozie elegijnej.
Dzięki tym dwóm opowieściom Roud ożywia tradycję pastoralną i wstrzykuje jej wyraźnie modernistyczny niepokój i rozczarowanie.