The Novels of Frances Hodgson Burnett: In the World of Actual Literature
Frances Hodgson Burnett jest dziś pamiętana jako autorka klasycznej książki dla dzieci "Tajemniczy ogród", ale za życia miała długą i udaną karierę jako powieściopisarka, dramaturg i autorka opowiadań dla dzieci. Urodzona w 1849 roku w Manchesterze w Anglii, Burnett osiedliła się w Tennessee wraz z matką i rodzeństwem w wieku szesnastu lat po śmierci ojca. Zaczęła pisać opowiadania, aby uzupełnić dochody rodziny. Wraz z przyjęciem opowiadania "Surly Tim's Trouble" przez "Scribner's Magazine" w Nowym Jorku i późniejszą publikacją jej pierwszej powieści "That Lass O'Lowries" w 1877 roku, krytycy okrzyknęli Burnett nowym głosem w amerykańskiej beletrystyce, porównując ją do Charlesa Dickensa.
Wczesne powieści Burnett zostały napisane w latach poprzedzających śmierć George Eliot w 1880 roku i bezpośrednio po niej, a ich forma była bardzo zbliżona do wiktoriańskiej tradycji realizmu. Jej pierwsze dwie powieści były powieściami o problemach społecznych osadzonymi w górniczej i produkcyjnej dzielnicy w Lancashire i wykorzystywały lokalny dialekt z wielkim efektem. Nawet w tych wczesnych, tradycyjnych powieściach można dostrzec kontury unikalnej koncepcji Burnett dotyczącej jej późniejszych postaci kobiecych. Po powieściach przemysłowych opublikowała krótką amerykańską powieść regionalną o życiu na wsi w Karolinie Północnej oraz angielską powieść wiejską wzorowaną na "Cranford" Elizabeth Gaskell z tą różnicą: Bohaterką Burnett w tej opowieści jest młoda, pełna życia Amerykanka. Wraz z publikacją jej waszyngtońskiej powieści "Through One Administration", którą krytycy porównywali do "Portretu damy" Henry'ego Jamesa jako dobrego przykładu "nowej fikcji", kariera Burnett jako powieściopisarki została mocno ugruntowana. Dlatego też we wczesnych rozdziałach tej książki czytamy powieści Burnett wraz z powieściami Elizabeth Gaskell i Henry'ego Jamesa, aby pokazać jej miejsce w zmieniającym się polu literackim tamtych czasów.
Po powieści o Waszyngtonie odwróciła się od realizmu i psychologicznej drobiazgowości nowej fikcji, by eksperymentować zarówno z tradycyjnymi, jak i popularnymi formami powieści. Następnie opublikowała dwie powieści historyczne "A Lady of Quality" i "His Grace of Osmonde", z których pierwsza opowiada o jej najtrudniejszej bohaterce Clorindzie Wildairs, a druga o mężczyźnie, którego Clorinda ostatecznie poślubia. W sumie obie powieści opowiadają tę samą historię z punktu widzenia kobiety i mężczyzny. "The Novels of Frances Hodgson Burnett" umieszcza te powieści w kontekście teorii wiktoriańskiej powieści historycznej oraz w odniesieniu do wiktoriańskiego narracyjnego wykorzystania wielu punktów widzenia.
Następnie opublikowała parę powieści transatlantyckich z grubsza wzorowanych na wzorze, który nakreśliła w swoim klasyku dla dzieci, "Little Lord Fauntleroy". Powieści te poruszają kwestie związane z powieścią "nowej kobiety" tamtego okresu, zwłaszcza w odniesieniu do obaw przed degeneracją kulturową i odpowiedzialnością kobiet za naprawienie tych obaw. Jej dwie ostatnie powieści ukazały się po Wielkiej Wojnie, w których zmagała się z kryzysem znaczenia kultury angloamerykańskiej po wojnie. Ostatni rozdział tej książki umieszcza zatem te ostatnie powieści w odniesieniu do powieści o Wielkiej Wojnie napisanych przez kobiety i przedstawia zaangażowanie Burnett w Wielką Wojnę poprzez "Pustkowie" T.S. Eliota. Powieści Burnett, czytane jako zbiór fikcji literackiej, stanowią ważny wątek, który kronikuje zmieniające się konteksty i formy angielskiej i amerykańskiej fikcji od końca epoki wiktoriańskiej do epoki jazzu lat dwudziestych XX wieku.
