The Libyan Novel: Humans, Animals and the Poetics of Vulnerability
Analizując wybitnych powieściopisarzy, takich jak Ibrahim al-Kuni i Hisham Matar, wraz z mniej znanymi i wschodzącymi głosami, książka ta wprowadza tematy i gatunki libijskiej powieści w erze al-Kaddafiego.
Badając ukryty protest polityczny i lament środowiskowy w pisarstwie powieściopisarzy na wygnaniu i w Jamahiriyya, Charis Olszok koncentruje się na znaczeniu spotkań między ludźmi, zwierzętami i ziemią, poetyce wrażliwości, która się z nich wyłania, oraz wizji ludzi jako stworzeń (makhlūqāt), w której są one oprawione.
