Powiedz, czego pragnie twoje tęskniące serce: Kobiety, modlitwa i poezja w Iranie

Opinie czytelników

Książka dr Haeri oferuje wnikliwą etnografię skupiającą się na osobistych i wspólnotowych aspektach modlitwy wśród określonego pokolenia kobiet w porewolucyjnym Iranie, zwłaszcza tych w wieku od 60 do 70 lat. Zagłębia się w ich praktyki modlitewne i poetyckie, podkreślając kobiece przestrzenie wiary i indywidualne interpretacje tekstów religijnych.

Książka jest pięknie napisana i zapewnia przełomowe spojrzenie na praktyki religijne kobiet w Iranie. Podkreśla osobisty i indywidualistyczny charakter modlitwy i poezji, jednocześnie badając kobiece przestrzenie wiary. Książka jest przystępna zarówno dla naukowców, jak i zwykłych czytelników, co czyni ją ważnym tekstem w dziedzinie etnografii i religioznawstwa.

Ukierunkowanie demograficzne może ograniczyć atrakcyjność książki dla osób zainteresowanych szerszą eksploracją irańskich praktyk religijnych. Niektórzy czytelnicy mogą preferować szerszą analizę różnych perspektyw pokoleniowych lub płciowych w irańskiej duchowości.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Say What Your Longing Heart Desires: Women, Prayer, and Poetry in Iran

Zawartość książki:

Po rewolucji w 1979 r.

irański rząd postanowił zislamizować społeczeństwo. Muzułmańska pobożność musiała być widoczna zarówno w wyglądzie osobistym, jak i w działaniu.

Irańczykom kazano modlić się, pościć i uczęszczać do meczetów, aby byli prawdziwymi muzułmanami. Rewolucja zmieniła pytania o to, co to znaczy być prawdziwym muzułmaninem w kwestię debaty publicznej, podejmowanej szeroko poza wyłączną sferą męskich duchownych i intelektualistów. Say What Your Longing Heart Desires oferuje elegancką etnografię tych debat wśród grupy wykształconych kobiet z klasy średniej, których głosy są często wyciszane w badaniach nad islamem.

Niloofar Haeri podąża za nimi w ich codziennym życiu, gdy angażują się w klasyczną poezję Rumiego, Hafeza i Saadiego, oświetlając długotrwałą wzajemną inspirację między modlitwą a poezją. Opowiada o tym, jak różne formy modlitwy mogą przekształcić się w dialog z Bogiem, a z kolei Haeri oświetla sposoby, w jakie wierzący czerpią z modlitwy i aktów rytualnych jako emocjonalnego i intelektualnego materiału, za pomocą którego myślą, rozważają i debatują.