Ocena:
Książka jest chwalona za wciągający i innowacyjny styl narracji, który oddaje hołd Borgesowi, tworząc jednocześnie wyjątkowe i współczesne doświadczenie. Historie przeplatają się, tworząc bogaty gobelin tajemnic i niespodzianek, wykorzystując potężny język i obrazy.
Zalety:⬤ Urzekający styl narracji
⬤ innowacyjne i współczesne opowiadanie historii
⬤ przeplatające się historie tworzą gobelin tajemnicy
⬤ potężny język i obrazy
⬤ dostarcza zaskakujących i wdzięcznych wniosków.
Niektórzy czytelnicy mogą uznać chaotyczny styl narracji za wyzwanie lub niewygodę, ponieważ jest on sprzeczny z tradycyjnymi formułami opowiadania historii.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Tell Borges If You See Him: Tales of Contemporary Somnambulism
Być pozbawionym więzi w świecie na jawie, mieć poczucie, że być może lunatykujemy - tak może wyglądać życie ludzi w tych jedenastu opowiadaniach Petera LaSalle'a, znanego czytelnikom wiodących magazynów literackich ze swojego świetlistego stylu prozy i odwagi narracyjnej.
Bohaterowie opowiadań to zarówno krucha i bardzo bogata dziewczyna z Mount Holyoke College w Paryżu, jak i bezrobotny amerykański biznesmen uwikłany w międzynarodowy przekręt finansowy w Buenos Aires; od wesołego i szczęśliwego starego pianisty, niegdyś sławnego we wszystkich nadmorskich kurortach Nowej Anglii, po kwartet pasażerów autobusu pędzącego przez meksykańską pustynię w Wigilię Bożego Narodzenia - i zmierzającego prosto w kierunku koszmarnego spotkania na drodze. W jednej z historii, niespokojny facet, który w jakiś sposób jest zarówno sobą na stypendium hokejowym na Harvardzie w latach sześćdziesiątych, jak i sobą kilkadziesiąt lat później, spotyka swoją piękną, zagubioną dziewczynę w dawno minionej kawiarni Cambridge. Busiarze stają się unoszącymi się w powietrzu aniołami. Czas płynie do przodu i do tyłu. Rzeczy, które się wydarzyły, mogły się nie wydarzyć.
Choć bogate w szczegóły dotyczące postaci i miejsc, historie te wykorzystują również dziwny rodzaj jasności, który paradoksalnie pochodzi z subtelnej dezorientacji, jaką można znaleźć u innowatorów takich jak Nabokov i Borges. Piękne, rytmiczne zdania LaSalle'a, w których margines może być czasem głównym tematem, tworzą urzekającą przepuszczalność granicy między rzeczywistością a nierzeczywistością, a jednocześnie zawsze urzekają swoją mocą po prostu opowiadania poruszającej historii. To bardzo oryginalna krótka fikcja, która aspiruje do niczego innego, jak do ponownego potwierdzenia wspaniałych możliwości gatunku - lub, jak ostatecznie sugeruje narrator opowiadania "Koniec narracji": "Może narracja się nie skończyła, co znaczy, że się nie skończyła".
