
Monstrous Women and Ecofeminism in the Victorian Gothic, 1837-1871
Oferując ekofeministyczne podejście do interdyscyplinarnych odczytań wczesnego i średniego gotyku wiktoriańskiego, zarówno kanonicznych narracji, jak i efemerycznych penny bloods i dreadfuls, Dittmer identyfikuje zakładane „monstrualne” kobiety jako monistyczne figury umysłu i ciała, które odrzucają ograniczenia społeczne i odzyskują naturę.